Przyzwoity horror telewizyjny spod ręki Lamberto Bavy.

Mając już pewne doświadczenie z filmami Lamberto wiedziałem czego mniej więcej oczekiwać i muszę przyznać, że się nie zawiodłem.

Pochwalić należy z pewnością klimat. Zbudowany za pomocą ciekawych, mrocznych lokacji i świetnej muzyki Simona Boswella. Kolejny klimatyczny soundtrack w jego wykonaniu.
Podziemny kościół przykryty warstwami śniegu, opuszczona wioska, górskie pustkowia, to wszystko potrafi wprowadzić duży niepokój i poczucie izolacji. Kilka scen potrafi przyprawić o lekki dreszcz i zdecydowanie zapada w pamięć. Ogromnie spodobała mi się również końcówka. Ostatnie sceny wypadły kapitalnie!

Są tu też jednak minusy... :P
Fabuła potrafi się nieźle rozjechać i w filmie często zapada lekki chaos. Czasem trudno ogarnąć co tu się właściwie dzieje. Poza tym całość zagrana jest z taką typową, włoską manierą z tamtych lat. Najłatwiej określić to chyba jako lekkie przeszarżowanie. Myślę, że zarówno ma to swój urok jak i potrafi zirytować.
Trzecia sprawa to wynikające z telewizyjnych ograniczeń "ugrzecznienie". Fani dobitnego gore mogą być lekko zawiedzeni. Jednak muszę przyznać, że jak na telewizyjne standardy to nie jest źle.

Kilka ciekawostek na koniec. Film jest luźno oparty na motywach powieści Nikołaja Gogola "Wij". Po to samą historię sięgnął 30 lat wcześniej ojciec Lamberto Bavy, Mario Bava w swoim filmie "Maska Szatana". How cool is that?! :D Co ciekawe też, w jednej z ról pojawia się Michael Soavi, reżyser, którego z pewnością nie trzeba przedstawiać fanom włoskich horrorów.

Podsumowując "The Devil's Veil" to bardzo klimatyczny ale też nie pozbawiony wad horror. Sprawdzi się głównie jeśli lubicie włoskie produkcje z tamtych lat ze wszystkimi ich zaletami i wadami. Sprawdźcie szczególnie jeśli podobało Wam się "Żywi w Krainie Cieni".