Film może i trochę dołujący, ale bardziej niż sam film dołowała mnie gra aktorska rodziców, a już w szczególności ojca oraz znajomych zmarłej. Wiem, to film "mockumentarny" i nie mogę wymagać aktorstwa wybitnego, a wręcz im bardziej amatorsko tym lepiej, ale jakoś strasznie mnie irytowały wypowiedzi bliskich z tym uśmieszkiem na ustach. Tak jakby aktor myślał sobie "dobra zagram se w tej scenie i spadam na piwo, wiesz?" Może to tzw. śmiech przez łzy, ale jakiś taki, nie na miejscu.....no nie wiem może się czepiam....jak dla mnie 7/10 za ciekawy pomysł na film. Śmierć z przyszłości, intrygujące.

Hmm.. masz rację właściwie. Ale mnie się wydawało, że oni opowiadają tak, bo to już było i te uśmieszki mają nam, widzom, pokazywać, że oni wszyscy się z tym pogodzili.
Wystraszyłam się trochę, kiedy duch tej dziewczyny stał w oknie na zdjęciu. To było takie.. zaskakujące dla mnie.

Mnie wystraszył nie na żarty filmik ze znalezionej na pustyni komórki. Widać coś białego, coraz bliżej, coraz bliżej i boom....ta twarz. Brrrr na samo wspomnienie tego obrazu, aż ciary przechodzą.

Dla mnie te "uśmieszki" wyglądały bardzo naturalnie. Jest to w końcu paradokument, z założenia stoi przed kamerą człowiek, który nigdy do czynienia z filmem nie miał, żaden aktor, i jest trochę skrępowany, stąd ten uśmieszek niepewności, nie jakiegoś lekceważenia tematu. Aktor, który gra jak aktor w filmie, w takiej sytuacji wylałby potoki łez, wzdychał, cierpiał a nie było by to naturalne. Ci aktorzy, którzy zagrali normalnych ludzi, poradzili sobie świetnie.

Właśnie gra aktorska rodziców bardzo dobrze odzwierciedla zachowania ludzi w takich sytuacjach. Bardzo mnie to uderzyło, kiedy spostrzegłem to w prawdziwych dokumentach mówiących o jakichś tragediach. Dla przykładu niemal identyczne zachowanie miało większość ludzi udzielających wywiadu do dokumentu Most Samobójców - dość niesamowite, na pierwszy rzut oka wyglądające wręcz groteskowo, ale jakby się bliżej przyjrzeć, to całkowicie wytłumaczalne zachowania. Pozdrawiam :)