(Myśl po czasie z małym SPOILEREM)

Małżeństwo mogło stracić dziecko w sposób traumatyczny - poronienie lub wczesna śmierć dziecka, na co mogłyby wskazywać nie tylko nastroje Marii i Ingvara, ale także grób z napisem "Ada (Nazwisko)", przy którym stała i przeżegnała się Maria w jednej scenie. Owieczce dali takie samo imię jak tamtej córce.

A jak dla mnie to trochę karykatura czegoś co siedzi w ludziach, a mianowicie traktowanie zwierząt jakby to były dzieci. Widać mocno instynkt rodzicielski w pierwszych scenach po narodzinach. Do tego zabieranie siłą potomstwa i nienawiść w stronę matkoowieczki, czyli w sumie krytyka odciągania kociaków, szczeniaków i innych nowonarodzonych zwierząt od matki, dla - jakby nie patrzeć - własnej samolubnej chęci posiadania zwierzaka.

Cała historia i przywiązanie do dzieckoowieczki poprowadzone tak, żeby na koniec odwrócić role, coby zabolało tak samo jak zwierzęta kiedy odbiera się im ich potomstwo.

Również ciekawa interpretacja, dzięki.

Zdecydowanie bardziej pasuje (green biblia), choć "adopcja" to też ciekawa interpretacja(nie wyczerpuje jednak przesłania) .

..
Ps.krzyży było więcej..pewnie tylko jedna dziewczynka.

Problem w tym, że biologiczny ojciec nie do końca był zwierzęciem.

Trudno oszacować do jak odległych interpretacji był stworzony ten film. Myślę że chodzi tylko o proste emocje względem zwierząt, choć adopcja też jest fajnym pomysłem, ale niełatwo jednoznacznie określić co autor miał na myśli z uwagi na podobne emocje jakie ujawniają się w ludziach w obu sytuacjach - względem zwierzęcia z adopcji (ofc) i względem dziecka z adopcji ze względu na traktowanie zwierząt i dzieci z ogółu podobnie. Moim zdaniem film zrobiony trochę zbyt enigmatycznie i może być niemożliwy do jednoznacznego rozszyfrowania.

I to lubię :-D

Podobnie odebrałam ten film.

Ciekawy sposób na przedstawienie tego problemu w różnej interpretacji. Ciekawi mnie kwestia z jakich islandzkich mitów to się wzięło. W środku filmu jest najazd na obraz/zdjecie wypasania owiec.
Inna kwestia tego filmu to genialne kadry. Idealne kompozycje i dbałość o kolory.

Również byłem pod dużym wrażeniem ujęć.

Ja natomiast pomyślałam od razu o koncepcie wychowywania dziecka ze zdrady partnera - na sam koniec jego nieumiejętność pogodzenia się z tą sytuacją wygrywa i ten kozioludzki stwor to jego ciemna strona,ktora zabijając go robi metaforę od jego odejścia wraz z dzieckiem od partnerki.

Również bardzo ciekawe, dzięki.

A może ich pierwsze dziecko, które zmarło było brata męża. Widać było zażyłą relację między żoną a bratem. Bo tak to przyjazd brata nie wnosiłby nic do filmu. A owieczka była "córką" męża i owcy.

Hm, a moja interpretacja jest taka, że - jakkolwiek irracjonalnie to brzmi - po śmierci córki ojciec spółkował z owcami na życzenie zaburzonej psychicznie matki. Pierwszym dzieckiem był syn. Został odrzucony ze względu na płeć. I to on w finale zabija swego ojca, odbierając mu córkę. Bo tylko ta druga istota była szczęściem, kompensowała Marii córkę. Wygnanie pierwszego dziecka na długo przed narodzeniem Ady - prolog, święta, nowej "córeczki" jeszcze nie ma, porzucony syn sapie za oknem. Co Wy na to?

Trochę chora, ale interesująca interpretacja.

dobre

Polecam film "Mały Otik" Jana Svankmajera. Podobne dylematy, a sam film też nieźle odjechany.

Bardzo dziękuję. W dodatku lubię czeskie kino.

Moja interpretacja: film o parach obsesyjnie pragnących mieć dziecko i tym, jak to niszczy związek. Często prowadzi do rozpadu, czego wyrazem jest finał filmu. Ni związku, mi dziecka.

nie pie...... zryty berecie schowaj sobie wiesz gdzie swoje interpretacje, film jest z gatunku scifi