jaka to ogromna szkoda, że żeby popatrzeć sobie na angelinę jolie (tak ponętnie na dodatek zrobioną), musiałem przy tym obejrzeć tak plugawie debilny film. nigdy nie uważałem gier komputerowych za głęboki intelektualnie materiał do adaptacji filmowych, ale to... to... to szczyt. właściwie gdyby kazać przedszkolakowi wypić duszkiem pół litra i popalić trawą, to nie sądzę by potem coś tak głupiego wymyślił. chce mi się wyć! angelina, ratuj!