LARRY CROWE- UŚMIECH LOSU miał byc w zamierzeniu inteligentną i ciepłą komedią dla dojrzałych widzów, która opowiadałaby o współczesnych bolączkach w klasyczny i klarowny sposób znany z popularnych komedii romantycznych lat 90-ych XX wieku.

Niestety film wyprodukowany, wyreżyserowany przez Toma Hanksa to nic innego jak ambitna porażka z którtej możemy wyłowić ledwie kilka doobrych scen i ciekawych motywów.

LARRY CROWE to film, który rozłazi sie w szwach. Z jedej strony twórcy usiłują nam tu seroować pocieszycielskie przesłsnie skrojone na miarę czasów nowego finansowego kryzysu, z drugiej zaś CROWE ma być lekką i zabawną komedią romantycnzą o bohaterach odnadujących miłość nieprzyjaznych okolicznościahc losu.
Niestety UŚMECH LOSU to film, który żadnego z wyżej wymienionych wątków nie rozwiją w zadowalający sposób. Hanks ślizga się tu jeydnie po powierzchni i nie za bardzo wie o cyzm tak naprawdę chce w swym dziele opowiadać. C ogorsza w produkcj itej nagromadzono kilka zbędnych wątków i kilka zupełnie niepotrzebnych postaci.

Humor LARREGO CROWE choć ciepły i nienachaalny najczęściej jest wątlutki i opiera się na do bólu ogranych patentach.

Pomiędzy niegdysiejszym królem komedii romantycznych *(Hanks) i królową celuliudowych romansów(Roberts) kompletnie nie iskrzy, choć gdyby role Julii i Toma oceniać osobno to każde z nich wywiązalo isę dosć przyzwoicie ze swego zadania.

nie mniej jednak po seansie LARRY'EGO CROWE'A większość widzów wyjdzie z uczuciem ogromnego niedosytu i poczuciem intelektualnego chaosu.Co więcej zakończenie tej produkcji jest nieprzekonującei nazbyt nainwe.
LARRY CROWE chce być słodko-gorzką komedią o pouczającym przesłaniu, ale nieopatrznie podpada w kategorię obrazów z serii "ciepłe kluchy", które konsumuje isę bez większego bólu, ale zapomina o nich tuż po zakończonym seansie.

Na osłodę pozostają nam dobre drugoplanowe kreacje Cedrica THe Enterteinera i Pam Grier.