Jest żelazna kurtyna, są główni bohaterowie osadzeni w realiach komunistycznego reżimu początku lat 80tych, jest dużo dosyć dobrej muzyki. Jest nawet nutka surrealizmu, która na początku zaskakuje, a potem wydaje się już rzeczą jak najbardziej normalną w tym filmie. Z początku film jest zwyczajny, trochę monotonny, ale potem zaczyna nawet ciekawić, momentami wywołuje też uśmiech na twarzy podczas kilku zabawnym scen. Nie do końca jednak to kupuje. W Cannes film przyjęto dobrze, bo krytycy lubią dostrzegać ważne historie ( ta jest oparta na prawdziwych wydarzeniach ) z tłem historycznym, a jeśli mamy tutaj Rosję początku lat 80tych i borykającą się z cenzurą młodzież z nawiązaniem pewnie trochę do lat współczesnych ( Putin itd ) to można by rzec, że to film ważny. Dla mnie jednak ważniejsze jest aby film wywoływał jakieś emocje, budował napięcie, a tu mi tego wszystkiego zabrakło. Stąd moja ocena to tylko 6+.