Trzeba na to spojrzeć z innej strony, grupa X-Man przez wiele, wiele lat zwalczała zło, bronili oni zarówno ludzi jak i mutantów, a nawet ratowali świat przed zagładą i w imię tego zginęli. Podobnie jak Xavier, którego całe życie poświęcone było ochronie kolejnych pokoleń młodych mutantów, robił to co kochał i także zginął w imię tego co kochał, ale nienadaremnie, ponieważ jak widzimy na końcu ocalili oni całą grupę młodych mutantów, czyli ostatecznie Profesor osiągnął swój cel, a cała historia zatacza koło, bo w "Edenie" dorastać będą kolejni mutanci - super bohaterzy i tylko czekać na spin-off o Laurze.
A co do smutku, to nie tylko u ciebie tak, a raczej każdy reaguje nostalgicznie pod koniec filmu, zwłaszcza przy scenie, kiedy Laura stawia na grobie Logana krzyż, przechylony tak, by wyglądał jak "X" . Nawet sam Hugh Jackman powiedział cyt. - "Kiedy czytałem scenariusz, pomyślałem sobie, że to będzie piękna scena, na papierze wyglądała bardzo poetycko. Ale kiedy zobaczyłem ją na ekranie, po prostu się rozpłakałem. Siedziałem obok Patricka Stewarta; byliśmy razem na premierze i obaj zaczęliśmy szlochać."

Racja, udało im się, lecz kolejni mutanci będą musieli zapewne sporo się ukrywać, ta przyszłość nadal wygląda nieco mrocznie i było to dla mnie po prostu smutne. Ale zgadzam się, że jednak nie wszystko poszło na daremno.

Co do cytatu Hugh Jackmana - ciekawe, nie wiedziałem o tym. Ja właśnie nie pamiętam, żebym odczuł 4 lata temu to co teraz, więc być może nieco mi się zmienił charakter, albo jakoś inaczej podszedłem do tego filmu. Bo teraz jakoś ten 'smutek' i rozmyślenia trwały u mnie całkiem długo. Ale całkiem możliwe, że wtedy też mi było smutno, lecz po prostu tego nie pamiętam lub było to mniej intensywne uczucie.

Emocje są stałym elementem naszego życia i skłaniają nas do uczuć. Nostalgia i smutek to bardzo szlachetne uczucia, które prowadzą do refleksji nad sensem życia. Myślę, że każdy człowiek z biegem lat do wszystkiego musi dojrzeć, do odczuwania nostalgii również, a jako że jest ona ostatnim z etapów zdrowego rozwoju psychicznego, pozostaje mi jedynie pogratulować tobie. Pozdrawiam