W filmie brakuje pewnych wyjaśnień które zmieniają całkowicie postrzeganie wydarzeń. Humbert Humbert, ach ten doskonały , okrutnie genialny wielbiciel tych małych , słodkich i żądnych krwi nimfetek, zagubił tu swą biografię. Ok, jest pierwsza miłość naprowadzająca widza na zrozumienie uwielbienia seksu z dziećmi. Tyle że ukazane jest to w formie człowieka romantycznego, nie zaś zboczeńca który niczym Hannibal Lecter chciał podawał narkotyki swej lubej aby mieć nad nią kontrolę, i w tym wypadku tez gwałcić co noc. Podobnie z małżeństwem. Gdyby nie szczęśliwy dla Humberta zbieg okoliczności zmuszony byłby popełnić morderstwo co umiejętnie planował na rodzinnych piknikach nad jeziorem. W brakującej części z życia HH można by jeszcze wygrzebać częste odwiedzanie prostytutek i masturbacje po pełnych wrażeń wizualnych wizytach na placu zabaw. Wszystko to zmieszane z przykrywką jaką była żona polka nad którą nasz smutny bohater umiejętnie się pastwił , z dumą opisując jakie to bywało ucieszne. Czytając książkę akurat po zakończeniu lektury DELICJI Z DEXTERA nie musząc za wiele nad tym myśleć otrzymałem przegląd myśli w pierwszej osobie dwóch takich samych potworów. Jeden wypaczony z uczuć, ekstazę i spełnienie doznaje tylko wówczas gdy kogoś zamorduje. Totalny przypadek że wychował go gliniarz, dzięki czemu jego ofiarami nie padają np. dzieci a różne złe charaktery. Drugi to dewiant seksualny wypaczony z narzuconego nam przez społeczeństwo pociągu seksualnego, odnajdujący spełnienie w brudnych myślach o dziewczynkach 8-13 letnich. Ojciec chcący wyhodować sobie w brzuchu 12 letniej dziewczynki nową nimfetkę, tym razem swą biologiczną córkę, którą będzie mógł posiadać co noc. Dextera kochają miliony fanów. Huberta się człowiek brzydzi. Ale książka nie promuje pedofilstwa, wręcz przeciwnie, mamy zasłaniać oczy wczytując się w kolejny plan bohatera. Po co piszę o Dexterze ? A po to że reżyser mógł opracować podobny zabieg jaki zastosowano w serialu umieszczając pomiędzy wspominkami HH jego czarne wizje w relacjach z innymi ludźmi. Na pewno wyostrzyło by to postać i naprowadziło na właściwy tor fabuły, która poza tym nie za bardzo odbiega od kart powieści.