Śmiesznyś ... Kilka postaci zapada w pamięć, zapewne Emilio ...

spadaj sam słaby jestes..:D jeden z moich ulubionych filow! sztucznie zagrany? bez przesady wprawdzie to nie oscarowa ekranizacja ale przyczepic sie do niego nie mozna i napewno nie do tego ze jest sztucznie zagrany Moim zdaniem aktarzy fajnie oddali charakter tego filmu wczuli sie w swoje role film przejmujacy po obejrzeniu jeszcze dlugo o nim myslalam i wspominalam BO ZAPADL MI W PAMIEC no ale kazdy ma swoje zdanie pzdr zegnam:D

Sztucznie zagrany? Ja nie wyobrażam sobie aby w co niektóre role mógł wcielić się ktokolwiek inny.

Ten film jest do niczego. Wieje socjalizmem. Młodzi gangsterzy się zabijają, kradną i łamią porządek społeczny, ale to nie ich wina. Przecież to wina bezdusznych kapitalistów, wyzyskiwaczy i oszustów, że ci młodzi ludzie są nieudacznikami życiowymi.
Czyż nie trąci tandetą?

No nie chciałam aż tak po nim jechać, ale trudno się nie zgodzić:)

Ciekawe czy wiesz, w ogóle co to znaczy.........

ale socjalizm, kapitalizm, czy co? no tak się składa, że wiem...mam nadzieję, słowniki i encyklopedie pozwalają sprawdzić definicje dość wnikliwie :P

Przesadzasz, sam jestem za kapitalizmem ale takim ludziom trzeba pomagać, niekoniecznie w liceum ale już na początku edukacji. Kapitalizm to świetny system ale ma swoje wady jak każdy, wadą jest np takie myślenie jak twoje. Uwierz mi że nikt nie staje się gangsterem czy ćpunem od tak sobie coś go do Tego zmusza? Ale zapewne Ty masz cudowny sposób na to jak się słabo uczy to niech ginie , jak mieszka w syfie to niech ginie itd. Ludzie zastanówcie się, kapitalizm ma nauczyć ludzi brania swojego życia we własne ręce ale pomagać jest warto i to każdemu. Gdyby większość nauczycieli miała takie zaangażowanie do zwykłych uczniów to na świcie byłoby pięknie ale nie dużo nauczycieli traktuje ten zawód jako tylko i wyłącznie zarabianie kasy. Serio zapewne jeśli chodzi o politykę mamy podobne zdanie ale w kwestiach obyczajowych już nie.

A ja tu widzę, że Ty zachowujesz się dokładnie tak samo, jak mówisz. Ten film może i ma tendencję do pokazywania tak skonstruowanego świata - ale pokazuje też, że masz wybór, że w wielu sytuacjach to tylko sugestie innych sprawiają, że "nie wchodzisz do tego autobusu", tylko kradniesz i zabijasz.
I tu jest właśnie problem - ten film własnie pokazuje, że to wcale nie jest prosty wybór, i że wielu ludzi naprawdę musi decydować o życiu w danej chwili, a nie tylko w bliżej nieokreślonej przyszłości - a Ty widzisz w każdym takim filmie spisek, widzisz chęć nastawienia ludzi na myślenie takie, o jakim Ty mówisz - przede wszystkim jednak powoduje, że w ten sam sposób takie sytuacje widzą ludzie, którzy tak ciężkiego wybory wcale nie mają - bo w pewnym momencie zaczynają myśleć, że to się dzieje naprawdę.
Nie, kolego - to nie jest prawda co Ty piszesz - życie dla wielu nie jest tak lekkie, jak myślisz - ale znowu nie jest ono tak zaginane, jak piszesz. A to, że mylisz gest pomocy drugiemu z socjalizmem, to już jest Twoja sprawa - i proszę, zostaw ją dla siebie, a nie rozpisuj innym.

Gówno się znasz, postacie są świetnie zagrane, a Michelle Pfeifer to wybitna aktorka. Do tego zajebista piosenka Coolio i interesująca historia.

Gówno się znasz to nie jest dobry argument. Nie, nie są świetnie zagrane(patrz odpowiedź na dole do kusicielka1). Michelle jest wybitna i jak napisałam(nie czytacie czy co?) do niej się nie czepiam. Napisałam też "punkt za muzykę", więc nie wiem czemu się twoim zdaniem gówno znam, skoro co do Michelle i do Coolia się zgadzamy. Co do historii, to jest prosta jak budowa cepa, żeby ją ubarwić potrzeba przynajmniej 3-4 wybitnych aktorów, a tu jest jeden i wcale nie ma możliwości pokazać wszystkiego co najlepsze.

Ja tam do fabuły nic nie mam - popatrz jacy ci uczniowie byli na początku: gorsi niż polscy gimnazjaliści! W ogóle nie rokowali że coś z nich będzie, a jednak stali się znawcami poezji. Nauczycielce udało sie wydobyć to co najlepsze z potencjalnych bandytów i to jest piękne.

Ale ja też nic do fabuły nie mam, prosta fabuła się sprawdza...jak są dobrze zagrane postacie np., znakomite prowadzenie aktorów przez reżysera, etc, etc. To że ktoś komuś pomaga zawsze jest piękne. Ale pomaganie, a robienie filmu o pomaganiu, to już dwie zupełnie inne rzeczy.

A mi film bardzo się podobał.;)

Tu się z Tobą nie zgodzę. Postać Emilia jest bardzo charakterystyczna i zapada w pamięć. Film jest w zruszający i mądry. Pokazuje rzeczywistość,jaka czeka niektórych ludzi.
Michelle Pfeifer zagrała rewelacyjnie -to chyba jedna z jej najlepszych jak dla mnie ról.

Zgadzam sie, Wade Dominguez bardzo dobrze wczul sie w role, ale oczuwiscie nikt nie pobije Michelle Pffeifer. Nie zgodze sie tylko z jednym - ta aktorka profesjonalnie wczula sie w role wielu bardziej znanych i przede wszystkim lepszych, wybitniejszych flmach.

Do Michalinki, jak już napisałam, nic nie mam, co do Emilia, to dla mnie strasznie papierowa postać. No ale, gusta, gusta i guściki. Po prostu mi się wydaje, że to słaby aktor, zero gry.

hey.. ty chyba nie ten film oceniłeś co trzeba.. widać pomyliły ci sie tytuły. film świetny wzruszający.. pokazujacy biede i trudne życie w jednym kierunku na ameykańskich slamsach, wkurzajace podejscie ludzi, z jednej strony obojetne a z drugiej podanie serca na tacy.. film wkurza a za chwile wzrusza.. troche miesza sie z rzeczywistością mineło 16 lat a ta rzeczywistość sie zmieniła. z jednej strony oczekiwałam smutnego zakończenia ale za to happyend nie był przesłodzony.. pod koniec filmu byłam rozczarowana ze sie już skończył.. chcałam dalej podgladać jak pani J prowadzi zajecia ;) może mam inne podejście bo widziałam co nie co USA jak żyją ludzie jak zachowują sie 'czarni' w rzeczywistosci a nie przed kamerą.. i moge stwierdzić że aktorzy spisali się bdb! realistycznie zagrali postacie.. czułam się jakbym siedziała w tej klasie czasem się bałam czasem się śmiałam z nimi..
ps. nic nie brałam poprostu tak fajnie wkreciłam się w ten film. zdecydowanie polecam :)

Mi po prostu chyba potrzeba czegoś więcej. Film o "trudnej młodzieży" potrzebuje czegoś więcej niż to co zobaczyłam. Zagrać zbuntowanego nastolatka, to żaden problem, wystarczy wydymać usta i robić minę pt. "foch" i od czasu do czasu groźnie pokrzyczeć. Ale zagrać go tak, żeby było jakieś drugie dno, żeby się poczuło więź z tą postacią, to zupełnie inna sprawa. A z tymi postaciami ciężko się identyfikować. Nie dlatego, że my nie mamy takich czy innych problemów, przecież nie musisz mieć takich samych problemów, żeby poczuć z postacią silną więź emocjonalną. Po prostu mamy tu banalną historię i niezbyt dobrą do tego grę aktorów.

Polecam "Gran Torino" np. Tam się pojawia dwójka młodych bohaterów. Aktorzy, którzy ich grali zagrali jak stare wygi, a to ich pierwsze role.No, ale prowadził ich Clint i chociaż historia przemiany tych postaci jest prosta, to jest nie banalna, ma wiele warstw(kulturową, społeczną, kwestie materialne, różnice w postrzeganiu świata, moralności etc.etc.). "Młodzi gniewni" ma banalną historię i słabą grę aktorską. Postacie są albo biedne, albo bogate. Biedne potrzebują pomocy, bogate pomagają. Gdzie tu dramat? A że czasem pojawia się uśmiech na twarzy(jak wtedy, kiedy uczniowie mówią, że jest ich tamburine man, a ona jestem waszym handlarzem dragów?) to jeszcze nie znaczy że zakwalifikuje film jako dobry.

nie ogladalam Gran Torino wiec nie moge obu porownać.. jedynie różnice lat w jakich były krecone oba filmy.. no i fakt że scenariusz 'młodych gniewnych' był zaczerpniety z książki. mi sie podobało podejście nauczycielki która wzieła na barki coś czego nie musiała w ogóle robic. chciała spróbować naprawić w jakiś sposób kilka światów (może to śmiesznie brzmi). w latach 90 były inne realia. dziś rzadko sie spotyka bohaterów którzy chcą coś dobrego tchnąć w ludzi zagubionych. a niezbyt dobrą gre to raczej można spotkać często w młodym polskim kinie ;)

ha, rzecz śmieszna, każdy następny rocznik, każde następne pokolenie uważa, że jest wyjątkowe...a tak nie jest, teraz też i w naszych realiach można zrobić taki sam film o tym samym, to popularny koncept, wytarty wręcz, ciężko na jego bazie zrobić coś świeżego. Z resztą, film praktycznie taki sam został nakręcony w końcu lat 60'tych. Film z wybitnym Sidney Poitier "Nauczyciel z przedmieścia". Polecam obejrzeć :). Będziesz miała wrażenie, że oglądasz "Młodych gniewnych" 40 lat temu, hehe. Książek o trudnej młodzieży i zbawiennym wpływie nauczyciela(wychowawcy) "z podejściem". też na pęczki.

Ok, od młodego polskiego kina "Młodzi gniewni" są lepsi :). Ale to nie takie trudne, więc nie wiem czy można to uważać za duży plus ;)

W każdym razie "Nauczyciel z przedmieścia" przyjemnie się ogląda. No i można na jego podstawie zrozumieć wtórność koncepcji "Młodych gniewnych". A "Gran Torino" też polecam, sporo tam o próbie naprawienia świata, wychowaniu drugiego człowieka, pokusie, tym co jeden człowiek robi dla drugiego, chociaż nie musi i chociaż dzieli ich przepaść społeczna. No i wybitnie zagrane :)

nigdy ie zapomne jak łza poleciała po twarzy tej murzynki jak dowiedzieli się o śmierci Emilio.