Hmmm, ciekawa sprawa.. Nie wiem od czego zacząć, wobec tego zacznę od początku ;) gdy zabierałam się za oglądanie Małej Miss nic o tym filmie nie wiedziałam, ktoś kiedyś mi go podrzucił, akurat robię czystkę na laptopie więc klik i oglądam. Już po kilku minutach kiwam głową z aprobatą, bo film dość szybko mnie wciąga. Jest intrygujący, rewelacyjny dramat!
No właśnie, teraz wyjaśnię, co skłoniło mnie do wypowiedzi. Otóż film zaintrygował mnie na tyle, że zaczęłam przeglądać tematy na forum, żeby poznać opinie innych i znaleźć jakąś podobną do mojej. Czytam, czytam i.. łał, naprawdę? Większość wypowiedzi, to docenienie komicznej strony filmu, podczas gdy ja odbierałam go głównie jako dramat. Och, no po prostu genialny, oglądam i myślę - arcydzieło! a tu nagle scena z wykradzeniem zwłok dziadka ze szpitala. Hmm, do tego momentu film był dla mnie bardzo życiowy, taki, którego akcja mogłaby wydarzyć się naprawdę i byłaby wiarygodna. Zawiodłam się wtedy odrobinę, coś zazgrzytało, bo sam pomysł wydaje się odrealniony.. Z tego samego powodu, wychwalana przez większość scena wspólnego tańca rodziny nie przekonała mnie do siebie, bo odebrała w moich oczach filmowi cechę "z życia wziętego". To chyba jedyne wady (oczywiście celowe nadużycie!) filmu jako dramatu dla mnie, co ciekawe będące równocześnie zaletami filmu jako komedii dla innych :). Mała Miss jest absolutnie warta obejrzenia :) Gra aktorska, przedstawienie relacji rodzinnych (zwłaszcza Olive, jej ojciec i dziadek) czy dramatów osobistych (szczególnie Dwayne).. wciągająca produkcja!
Cieszy mnie to, że, tak jak wiele innych osób, uważam film za bardzo dobry, chociaż.. z zupełnie innych powodów :)