Akcja filmu Jacquota rozgrywa się we Francji w 1794 roku. Rewolucja francuska weszła w najbardziej krwawą fazę, a markiz znowu siedzi w więzieniu. Purytański Robespierre proklamował właśnie kult Doskonałego Człowieczeństwa, w którym nie ma miejsca dla libertynów, ateistów, ludzi niemoralnych, niegodnych życia w społeczeństwie, czyli takich, jakim m.in. był autor szokującej "Justyny". Sade ma 50 lat i zdążył się już "zaprzyjaźnić" z takimi miejscami jak Bastylia, czy więzienie Św. Łazarza, więc przeniesienie go do szpitala Picpus wydaje się zbawieniem: inne towarzystwo, a przede wszystkim piękne kobiety, które można wiele nauczyć...

Wybuch Rewolucji Francuskiej przynosi wolność więzionemu od 13 lat skandaliście i filozofowi, markizowi de Sade. Do czasu! Twórcy nowej moralności, Jakobini, również krzywo patrzą na starzejącego się libertyna i to pomimo jego zaangażowania w budowę młodej republiki. 8 XII 1793 roku obywatel Sade zostaje ponownie aresztowany. Przenoszony z więzienia do więzienia trafia wreszcie do Picpus, skąd obserwuje narastający terror. Oczekiwanie na pewną śmierć Sade umila sobie drobnymi przyjemnościami. Najbardziej bawi go edukacyjny romans z młodziutką wicehrabianką. Jednak - niczym w powieściach samego markiza - ślepy los czuwa nad "występnym" libertynem, gubi zaś jego "cnotliwych" prześladowców. 15 X 1794 roku markiz wraz z pozostałymi arystokratami zostaje zwolniony. Tymczasem Francja świętuje upadek Jakobinów i koniec terroru. Do więzienia - już definitywnie - Sade trafi siedem lat później z rozkazu innego moralisty, Napoleona Bonaparte.

Francja, rok 1794. Wielka Rewolucja Francuska wkroczyła w krwawą fazę Wielkiego Terroru. 50-letni markiz de Sade (DANIEL AUTEUIL) - libertyn, ateista, autor skandalizujących książek i sztuk teatralnych - zostaje przewieziony z więzienia w Saint-Lazare do półzamkniętego zakładu Picpus, mieszczącego się w murach dawnego żeńskiego zakonu. Dla purytanina Robespierre'a (SCALI DELPEYRAT) markiz jest wrogiem publicznym numer jeden: "jednostką całkowicie niemoralną", "niegodną społeczeństwa", aż proszącą się o surowe potępienie, w szczególności za gorszącą powieść "Justyna czyli nieszczęścia cnoty".
Po przejściach w Saint-Lazare i Bastylii, pobyt w Picpusie wydaje się markizowi i innym przetrzymywanym tu arystokratom rajem. Jest tu wytworne towarzystwo, są wytworne kobiety, a strażnicy i dyrektor zakładu, Coignard (PHILIPPE DUQUESNE) przymykają oczy na toczące się na korytarzach i w ogrodach "drugie życie": schadzki, małżeńskie zdrady itp. Spędzeni z całej Francji przedstawiciele możnych arystokratycznych rodów, nie zważając na niewygody, żyją - jakby nigdy nic - własnym życiem, przeniesionym z wolności.
Uwagę markiza de Sade'a zwraca od samego początku młoda dziewczyna Emilie de Lancris (ISILD LE BESCO), która przebywa w Picpusie razem z ojcem, wicehrabią de Lancris (JEAN-PIERRE CASSEL) i matką (DOMINIQUE REYMOND). Markiz zaprzyjaźnia się z Emilie.
Tymczasem nad Picpusem zbierają się ciemne chmury, terror przybiera na sile. Do zakładu raz po raz wpadają żołnierze Robespierre'a i zabierają swoje ofiary w bezpowrotną podróż na szafot. Z czasem i to nie wystarcza okrutnemu dyktatorowi: gilotyna zostaje ustawiona na dziedzińcu zakładu, kaci nie próżnują, ich kosze wypełniają się obciętymi głowami. Raj zamienia się w piekło.
Markiz de Sade ratuje życie swojej młodej przyjaciółki. Sprowadza do niej podkochującego się w niej służącego i ogrodnika, Augustina (JAIL LESPERT) i aranżuje inicjację seksualną obojga w taki sposób, aby zakończyła się ona zajściem dziewczyny w ciążę: reżim oszczędzał kobiety ciężarne. Sam natomiast szuka ratunku w swojej kochance, Marie-Constance Quesnet (MARIANNE DEINCOURT), którą nazywa "Sensible" ("Zmysłowa"). Marie, aby ocalić życie przyjaciela, oddaje się deputowanemu do Zgromadzenia Narodowego, bliskiemu współpracownikowi Robespierre'a, Fournierowi (GREGOIRE COLIN), który jednak nie cierpi markiza de Sade i jego sprośnej literatury.
Życie głównego bohatera wisi na włosku, jego nazwisko znajduje się już na liście osób przeznaczonych na stracenie. Wszystko zależy od tego, jak zachowa się Fournier...