Wytrzymałam prawie cały film bez łzy.ale właśnie ten moment gdy J wkłada swój łańcuszek kompletnie mnie rozłożył.

Kiedy pierwszy raz oglądałam ten film, rozkleiłam się już wtedy jak odwozili psa do szpitala, ryczałam do końca filmu, ale chyba najbardziej rozkleił mnie moment na pogrzebie, kiedy Jenny zapytała chłopca czy chce coś powiedzieć, a on tylko powiedział "On wie". Nie mogłam potem o tym myśleć, bo na samą myśl miałam łzy w oczach ;)

Ja też straciłam psa i wiem jak to boli. Dlatego od momentu choroby Marleya aż do końca filmu płakałam. Nawet teraz czytając komentarze mam łzy w oczach. Jeszcze żaden film ze zwierzęciem "w roli głównej" mnie tak nie poruszył jak ten.

Nie ujmując nic temu filmowi - obejrzyj "Mój przyjaciel Hachiko" :) płakałam jak bóbr przez prawie cały film, a nieczęsto tak się wzruszam.

Także polecam! Właśnie jestem "świeżo" po obejrzeniu. Ostatnie 30 minut płakałam nie mogąc się powstrzymać - szczególnie na końcówce, kiedy przelatują chwile z jego życia to już w ogóle. Oba filmy są genialne.

Pies to bardzo fajny przyjaciel, mam już trzeciego, pierwszego straciłem jakieś 12 lat temu, ale do dziś pamiętam jak ojciec go przyniósł bo auto go rozjechało, miał rozgruchotane kości tylne i wnętrzności poniszczone, żył jeszcze i piszczał strasnie a ja stałem nad nim i ryczałem :( bo wiedziałem że jedzie już weterynarz go uspać ponieważ nic więcej nie dało się zrobić, był zwykłym kundlem a każdy w rodzinie go uwielbiał małego wariata.

Jak dla mnie najbardziej wzruszające było kiedy go chowali, a najstarsze dziecko powiedziało "on wie"

I ostatnie zdania: "Psu niepotrzebne są luksusowe samochody, wielkie domy, czy ciuchy od projektantów. Patyk nasiąknięty wodą, wystarczy w zupełności. Pies nie dba o to,|/czy jesteś bogaty, czy biedny, bystry czy tępy, mądry czy głupi. Oddaj mu swoje serce, a on odda ci swoje. O ilu ludziach można to powiedzieć? Ilu ludzi może cię uczynić rzadkim,|/czystym i wyjątkowym? Ilu ludzi może cię uczynić nadzwyczajnym?"
Na nich ryczałam chyba najbardziej