Pierwsze minuty filmu zapowiadają bardzo słaby film i już na początku byłem niemal przekonany, że przyjdzie mi oglądać wyjątkowo kiepskie kino. Niestety, dalsze minuty nie są ani trochę lepsze. Toniemy w nudzie i oceanie głupkowatych scen wyluzowanej amerykańskiej młodzieży, która potrafi nieźle irytować.

O grze aktorskiej nie może być tu mowy i choć w przypadku jakże popularnej konwencji ostatnimi laty w horrorze - "filmu w filmie" - może i potęgowało by to wrażenia amatorszczyzny i uczucie, że to faktycznie jest "found footage", to jednak w połączeniu z dziwacznymi zachowaniami naszych bohaterów i ich zwyczajną głupotą i bezmyślnością, skutecznie znięchęca widza.

Rozumiem, że 13 lat to nie dużo, ale czy jednak nie dość żeby nie zmuszać się do dzwonienia do typa, którego podejrzewamy o porwanie koleżanki i nie wysłuchiwać jego kpin, obrażania i gróźb, z którymi nic nie robimy i przyjmujemy jak codzienną sprawę? Zresztą takich odchyłów nasze bohaterki prezentują tutaj więcej.

Ale to nie wszystko. Pierwsze 40 (50?) minut filmu zawiera sporo niepotrzebnych, ohydnie zagranych (i przez swoją niby autentyczność wyglądających jeszcze mniej realnie) scen takich jak np. rekonstrukcja wydarzeń (wyglądała jak japońskie teleturnieje i kompletnie nie rozumiem jej sensu - prędzej śmieszyła niż podwyższała napięcie).

Dlatego przez znaczną część filmu toniemy w braku treści, pustych dialogach i "popisach" aktorskich... a przy tym wszystkim w całkowitej nudzie.

Na szczęście z ratunkiem przychodzi ostatnie 20 kilka minut filmu. Ratunek to dobre słowo. Zakończenie ratuje "Megan Is Missing" i to z nawiązką. Wykorzystano w nim chyba wszystko co najlepsze w horrorach nakręconych w takiej formie. Mamy tu przerażające zdjęcia tortur na Megan (i to jeszcze pojawiających się tak niespodziewanie i znienacka, że można podskoczyć!), gwałt, odkrycie zwłok w beczce, które okazują się koleżanką więzionej bohaterki aż w końcu zakopanie w tejże beczce żywcem tej dziewczyny. Te sceny naprawdę imponują bezwzględnością i bezdusznością mordercy.

Ciekawe jest to, że ostatnie 10, albo i więcej minut filmu to długa scena kopania dołu przez nasz czarny charakter nakręcona z kamery leżącej na ziemi i nieruszającej się przez ten czas. I właśnie to, że jest to nieucięty, niczym dodatkowym "nie okraszony" fragment powoduje, że ten film zyskuje w tym momencie na autentyczności i potrafi faktycznie przerazić. Mamy wówczas dość czasu żeby samemu zastanowić się nad tym, co byśmy na miejscu tej dziewczyny zrobili (a raczej co próbowaliśmy z tej beczki do niego mówić).

Dlatego tym bardziej szkoda, że pierwsza połowa (a nawet więcej) filmu jest tak głupkowata i nudna, skoro zakończenie jest naprawdę znakomite. Szkoda.

Moja ocena: 6/10.