Przy "Miłości" przypomniała mi się scena z "Lotu nad kukułczym gniazdem", w której Wódz zabija McMurphy'ego. Poduszką, tak jak u Hanekego.

Czy w obu przypadkach nie mamy do czynienia z podobną interpretacją? Kim są bohaterowie pozbawieni możliwości decydowania osobie, uwięzieni rozpaczliwie w kokonach własnych ciał, kokonach, z których nie wychyli się już żaden motyl.
Te morderstwa to akt łaski.