michael mann mocno zaryzykował tworząc sensacje, w domyśle film dla widzów kochających prostą fabułę z rozwiązaniem podanym na tacy z ekwilibrystycznymi zapasami, strzelankami lepszymi niż w equilibrium, ociekających tłuszczem i keczupem srogich tekściwów itd., w zupełnie innej konwencji.
jakiej???
nazwałbym mocno surowej. prowadzenie kamery przypomina paradokument. akcja, jak najbardziej dynamiczna - proch gryzie w oczy, a żelazny smak krew drażni podniebienie. z lotu ptaka fabuła jak milion innych- on dobry, partner jeszcze lepszy tamci źli, gorsi, i najgorsi, a na końcu dobro triumfuje...to co naprawdę ciekawe, ujawni się dopiero przy odrobinie uwagi widza
można by jeszcze sporo napisać, jednak doświadczenie mówi, że uwaga czytelnika maleje wprost proporcjonalnie do długości wpisu, zatem...
nie zagłębiając się w szczegóły, film robi naprawdę niezłe wrażenie. długo się do niego zabierałem, aż w końcu...naprawdę warto.
niby typowa sensacja, ale podana w nietypowy sposób
bon appetite

a, byłbym zapomniał – genialna ścieżka dźwiękowa...mogwai wymiata :)