Film nie tyle o gwałcie (tylko jeden ze sprawców jest tu czymś więcej niż ledwo naszkicowaną postacią), ile raczej o tzw. wtórnej wiktymizacji. Zasadniczą oś fabuły stanowią relacje między ofiarą a jej rodziną, chłopakiem, mieszkańcami miasteczka i wojskowym obrońcą (znakomita jak zwykle rola Douglasa), który starając się ocalić swoich klientów przed karą śmierci, równocześnie próbuje oszczędzić dziewczynie dalszych dramatów – bo nie ma złudzeń, co ją czeka w dłuższej perspektywie. Temat ciekawy, potencjał był spory, ale mam wrażenie, że został trochę zmarnowany. Niektóre wątki za słabo wybrzmiewają, scenariusz się po nich zaledwie prześlizguje, swoje robi też niepasująca do klimatu, za bardzo bondowska muzyka Tiomkina. Tak czy siak film zapada w pamięć i skłania do refleksji.