ten film oglądałem 4 razy. pierwszy raz jako gówniarz (13 lat) w 1991/1992r, wtedy była to jedna z wielu produkcji masowo pochłaniana w VHS, Milczenie.... co oczywiste, nie mogło konkurować z kinem kopanym klasy C, van damem, lamasem i lungrenem, ważniejsze były ciosy z pół obrotu i uniki (balans ciałem) wobec serii z karabinów maszynowych, Sylwek S oraz Arnold S byli tu mistrzami. po raz drugi ok roku 1996, byłem już dorosły i film wywarł na mnie OGROMNE, O G R O M N E wrażenie, gdybym wtedy wystawiał ocenę, byłoby na 100% 10/10, produkcja była szeroko dyskutowana w szkole i poza nią, określana jako film mocny. bo taki rzeczywiście jest. 3 raz oglądałem milczenie ok roku 2005 kiedy to razem z nowo poznaną koleżanką jednym okiem patrzyłem sobie na film (w domu na DVD) a okiem drugim patrzyłem na.... itd, po tym seansie nie śmiałbym wystawić oceny (jeśli oglądałbym po raz pierwszy), bo moje zainteresowanie było ukierunkowane na coś ciekawszego, nie tylko od Milczenia... ale nawet od Ojca Chrzestnego II. 4 raz oglądałem dziś na TVN (na reklamach obżerałem się tartą ze szpinakiem) i powiem tak: obraz do dziś broni się znakomicie, geniusz Hopkinsa w połączeniu ze zgrabną fabułą i dobrą reżyserią tworzą rasowy, pierwszego sortu thriller psychologiczny. bardzo mocne 8/10. zanim umrę, jeszcze pewnie obejrzę...