Obejrzałam po raz pierwszy i mam miękkie kolana. Coś fantastycznego. Podoba mi się bardziej niż oryginał. Chropawy, oszalały, /ale stonowany, prawie łagody/ głos Katarzyny Groniec + ta drobna, dellikatna istotka o zielonych, obłąkanych oczach - mistrzostwo.
TRALA LA LA TRALLA LALLA LA NIE ZNASZ DNIA ANI GODZINY, TYLKO BÓG JE ZNA...