Jest to typowa komedia romantyczna, zatem rozwinięcia i zakończenia historii każdy był w stanie domyśleć się od samego początku, nawet po wypiciu połówki wódery. Rozpoczęcie było nawet niezłe i dość śmieszne, najlepsze wrażenie zrobiła cała wielka grecka rodzina. Szczególnie ojciec Touli Gus Portolakos (Michael Constantine) był spoko, a jego opowieści o tym, iż każde słowo pochodzi z greki, było całkiem zabawne, albo o leczniczych właściwościach płynu Windex :D. Ogólnie film dość mocno "jechał" na stereotypach, co w większości przypadków dawało radę. Wkurzał mnie za to wybranek Touli, niejaki Ian, który wyglądał jak młodsze popłuczyny po Travolcie, do tego grał "porządnego, przystojnego faceta", co kto lubi. Jego rodzina była jeszcze gorsza. Film nie byłby nawet taki zły, gdyby nie lukrowatość/cukierkowatość/słodycz wyzierająca co kilka minut z ekranu telewizora, BLEH, takie coś to jednak nie dla mnie. Zapomniałbym o głównej bohaterce, grała spoko, jednakże nie była najładniejszą kobietą na świecie, dopóki się nie "zrobiła" wyglądała na lat 65 (a miała 30) i miała wiecznego zeza. Co kto lubi. Aha, zapomniałbym o najjaśniejszej postaci całego filmu - BABCIA!! była naprawdę zajebista. Pokazała się może w ok. 4 scenach, ale jak już była, to dawała radę że hej! Zdjęcia nie zrobiły na mnie żadnego wrażenia, muzyka to charakterystyczne ludowe motywy greckie (zorba etc.). Ogólnie nie uważam czasu, jaki spędziłem przy oglądaniu "Mojego wielkiego greckiego wesela" za zmarnowany, jednakże nic to godnego uwagi. Chyba, że ktoś jest maniakalnym fanem komedii romantycznych. 5/10