Szanuję realne zdarzenia, dramaty świata i krzywdy ludzi, tym bardziej w akcie terroryzmu, jednak nie są to tematy na film(jak dla mnie). Jestem widzem przełomu XX i XXI w. i przyzwyczajono mnie do czegoś błyskotliwego, zaskakującego i widowiskowego. Po obejrzeniu filmu "Carlos" bałem się oglądać "Monachium". Bałem się że będą podobne, no i okazało się że na swój sposób są. Podobne lata działań bohaterów, ich maniakalna chęć niewiadomo czego i przedłużane, nudne sceny które wg producentów trzeba było przedstawić, bo miały one miejsce w rzeczywistości. Polityczne rozmowy przy stole trwające po 15 min i moja nadzieja że po niej zostanę nagrodzony jakimś efektownym zdarzeniem. Lecz w głębi wiem że takowego nie zobaczę, bo nie jest to film fabularny, ale niemalże dokumentalny(napiszę że jest "na faktach" bo zaraz jakiś mądrala się uczepi). A jak wiemy lub nie, wydarzenia historyczne, mimo że dla ich uczestników (dziś żyjących lub tracących ów czas życie) były niesamowitym przeżyciem, to przedstawione na ekranie nie dławią nas z wrażenia. Może powtórzę wypowiedzi innych ale trzeba przyznać że dłużył się niemiłosiernie. Mam też wrażenie że każdy inny mógł zagrać te role lepiej. Po obejrzeniu nie czuję nic, poza chęcią ponarzekania na niego i uczuciem stracenia 2.5h.