Fabuła dosyć przewidywalna + kilka schematów fabularnych typowych dla kina sportowego - nie ma tu jakiejś głębi czy rozbudowanej psychologi, same fakty (prawie że dokument). Aktorstwo takie sobie Brat Pitt cały film gra jakby siebie czyli cały czas na luzie dodając do tego kilka smutnych min w drugiej połowie filmu, Hil jakiś taki zagubiony, Seymur Hoffmann mało miał do zagrania. Jedynie to na pochwałę zasługują dosyć emocjonujące dialogi. Ogólnie mało to wszystko odkrywcze ale nieźle mi się oglądało ten film, chyba tylko przez te dialogi. Po za tym w ogóle nie znam się na baseballu.
Moja ocena to takie -6/10