Pewnie dlatego że "Motyl i skafander" po prostu lepiej brzmi.

Jestem przeciwnikiem tego typu zabiegów, powinno sie zostawiac oryginalne tytuły, choc zdaje sobie sprawe, ze w przypadku jezyka francuskiego to byloby trudne.

Zamiast "Szklana Pułapka", "Umieraj twardo"? :D

Moze byc i tak jak mowisz, bo szklana pulapka to mi sie kojarzy ze szklanka :-)

Żadne "Umieraj twardo", tylko "Nie do zabicia", jak ktoś już zaproponował na forum.

Tłumaczenie nie polega na nędznej imitacji słowami, tylko na oddaniu tego co słyszy osoba mówiąca w obcym dla nas języku, który dla niej jest ojczysty. Dla Francuzów naturalne jest brzmienie odwrotne, dla Polaków właśnie takie. Podobnie ma się rzecz z miejscami przymiotników, długością zdań, wrzucaniem zaimków tam gdzie ich nie ma w oryginale.

No, nareszcie głos rozsądku :)

racja. umieraj twardo - padłam przy okazji. hahhahha

Moim zdaniem to właśnie "Skafander i motyl" lepiej brzmi. :)

Pewien profesor liczył kiedyś na sali wykładowej ilość osób, które nie wskazały prawidłowo brzmiącego zdania (brzmiącego - ono nie było niepoprawne gramatycznie, tylko słowa były poprzestawiane w miejsca raczej nietypowe dla pięknej mowy polskiej). Jeśli słowa są tam gdzie powinny być czujesz "flow". Tzn. niektórzy czują. Dlatego tylko niektórzy są dobrymi pisarzami. W ten sam sposób są osoby, które powiedzą, że czerwony to szary. Po prostu :).

dłuższy rzeczownik powinien być na końcu, nie na początku, więc motyl i skafander jak na nasz akcent brzmi lepiej.

Nie ma co narzekać na inna kolejność w tytule cieszmy się, że go dobrze przetłumaczyli. Często nawet z tym mają problem ;)

Ta:) http://www.filmweb.pl/film/Nieobliczalni-2012-643855
"De l'autre côté du périph" to w tłumaczeniu z francuskiego na polski "Nieobliczalni"... Zabieg oczywisty - przyciągnąć więcej widzów dzięki popularności i sukcesowi "Nietykalnych". Podobny tytuł - ten sam aktor - $$$ dla kin.

Co do "złego tłumaczenia" tytułów filmów- najważniejsze, żeby tytuł był dźwięczny, abstrahując już od tego, że czasem wytwórnia rości sobie prawo do tytułu i wtedy dystrybucja filmu z tytułem przetłumaczonym wiernie jest dwa razy droższa. Czasem jest to więc lepszy pomysł na tytuł (a doprawdy na zachodzie mają problem z dobrymi tytułami), a czasem zwykła oszczędność. Przestańcie narzekać. Też mi się to kiedyś nie podobało, ale w piątej klasie podstawówki, więc chyba ludzie czas się rozwinąć.

Celne spostrzeżenie.

1 A dlaczego oscarowy film Claude'a Leloucha z lat 60. nazywał się w oryginale: "Un homme et une femme", natomiast po polsku: "Kobieta i mężczyzna"? Przez polską galanterię wobec pań? W odróżnieniu od francuskiej tradycji prawa salickiego, odbierającego kobietom prawo do dziedziczenia tronu?
2 A dlaczego film z tytułem oryginalnym "L'Un reste, l'autre part" w Polsce również został >>odwrócony<<: "Jeden odchodzi, drugi zostaje". Dlaczegóż to po polsku osoba odchodząca ma mieć pierwszeństwo w stosunku do osoby zostającej na miejscu?

Licho wie...

słuszne uwagi

Francuzi mówią "Panowie i panie", Polacy "Panie i panowie". "Motyl i skafander" to kwestia melodii, jak "Noce i dnie", "Jaś i Małgosia", "Czerwone i czarne" i cała reszta filologicznych duetów.

"Francuzi mówią "Panowie i panie","

Na pewno? Chyba jednak Francuzi mówią: "Mesdames et Messieurs!"

Widocznie to zależy od preferencji mówiącego, bo ja słyszałam kilkakrotnie tę pierwszą wersję.

Anglosasi też powiedzą, owszem: 'Men and women'. W sytuacji codziennej.
Bo w sytuacji bardziej oficjalnej, to jednak powiedzą: 'Ladies and Gentlemen!' Nigdy odwrotnie.

Niedawni mieliśmy "Małgosię i Jasia" i tu wiadomo, o co idzie.

I tak lepiej niż "Marcin i Jaś".