Od razu przyznam, że oglądałem parę miesięcy temu i nie pamiętam już szczegółów. Tematyka filmu w ogóle interesująca, ale gra aktorów niestety zanadto sztuczna i nieprzekonywująca, przez co można mieć wrażenie, że cała historia i każda sytuacja zostały wyssane z palca, i są niemożliwe do wystąpienia w realnym świecie. Kiedy widzę ten film, pojawia mi się obraz ogromnych męczarni, z jakimi reżyser musiał się zmagać, żeby coś z tego wyszło. Nie wystarczy bowiem zatrudnić ludzi i dać im scenariusz. Na duchu podtrzymuje widza mała Birdy, która swą autentycznością wykracza poza ten film. Ma się czasem wrażenie, jakby zabłądziła z innego, realnego świata (lub filmu) do rzeczywistości wymyślonej i sztucznej, a mimo to świetnie pasuje w tym filmie - może dlatego, że jest swego rodzaju przeciwwagą dla całej tej sztuczności, ale jednocześnie nie stanowi jakiegoś rażącego kontrastu, który mógłby zmęczyć widza. W mojej ocenie Grace Vukovic (Birdy) zagrała świetnie swoją rolę - potem długo nikt, aż wreszcie Thea Gill (żona i matka). Dan Payne (mąż) widać, że się jeszcze starał, ale najgorzej zagrali niestety Derek Baynham (syn) i przygodny przyjaciel Chase (Charlie David). Ci ostatni starali się aż tak, że... no cóż, nie pasowali do tych ról - chyba byli spięci :)