"Ziemia nie jest idealną kulą. Swoim kształtem przypomina raczej ziemniaka" – tak zaczyna swój pierwszy wykład Phoebe Phaidon, świeżo upieczona doktor klimatologii. Właśnie dostała pracę na 1/3 etatu w Instytucie Cybernetyki i Modelowania, gdzie tworzy symulacje rozwoju środowiska po zmianie klimatycznej. Można więc powiedzieć, że katastrofami zajmuje się zawodowo. Problem w tym, że Instytut musi przejść ewaluację, inaczej grozi mu zamknięcie. Pracownicy naukowi zostają wprzęgnięci w misję ratowania uczelni. Jak zmienić bastion mętnych spekulacji w neoliberalną machinę do produkcji wiedzy?