Obejrzałem kolejny raz. W zasadzie miało być parę minut, jednak poszło do końca. Klimat filmu jest wspaniały. Wchłania się go poprzez muzykę, sceny, dialogi. Fabuła jest swieża, zaś wykonanie/realizacja tak jak wspomniał użytkownik SVOG, anachroniczna w odniesieniu do dzisiejszych czasów. I myślę, że właśnie ten anachronizm sprawia, że stare polskie filmy są ponadczasowe, natomiast współczesne - tak ulotne: nie zapadają w pamięć, nie niosą ładunku emocjonalego poprzez muzykę, fabułe, realizację, dialogi. Dzisiaj ten brak spójności w filmie probuje się nadrabiać poprzez patetyzowanie scenami muzyką itp. Przykład: "Chłopiec na galopującym koniu".

Do SVOG:
"Noż w wodzie" w porównaniu do takich filmow jak "The Game", "Fight Club" jest zrealizowany bardzo ascetycznie, surowo, topornie. Nie ma wartkiej akcji, puenty, która podwyższa ogólną ocenę filmu. Film Polańskiego wydaje się więc nudny, statyczny - zaś realizacja anachroniczna. Zgadza się, lecz nie można zapominać, że tych filmów nie można oceniać tą samą miarą. To dwie równoległe i niezależne skale. (osobiście uważam, że The Game to majstersztyk)