Sam nie wiem, ile razy już oglądałem, ale za każdym razem śmieszy tak samo. Warto też zwrócić uwagę na świetną ścieżkę dźwiękową Jerry'ego Goldsmitha. Podobała mi się też przemiana Ray'a. Na początku podchodził do sprawy sąsiadów z dużym dystansem. Art i Rumsfield przeciwnie. Od początku podgrzewali atmosferę. Punkt kulminacyjny to wizyta u Klopeków i znalezienie peruczki. Wtedy Ray postanawia pójść na całość. Może to zabrzmi sentymentalnie, ale teraz już takich komedii nie kręcą.