NA SAMYM DNIE to niezależny i autorski filmu duetu Scott McGehee/ David Segiel, który w roku 2001 zyskał spory rozgłos i "awansował" Tildę Swinton z pozycji kultowej aktorki produkcji niszowych do cenionej, nagradzanej giwazdy mainstreamowych produkcji.

NA SAMYM DNIE przyniosło nawet Swinton nominację do Złotego Globu, a film zebrał dość pochlebne opinię wśród amerykańskich krytyków. W Europie odbiór produkcj ibył już znacznie bardziej podzielony i zdecydowanie niejednoznaczny. Filmowi wytykano niekonsekwencję, oczywistą sztuczność całej historii oraz tanie emocjonalne ciągaty pasujące bardziej do produkowanych masowo dramatów telewizyjnych niż to poważnego, ambitnego i niezależnego kina.


Po seansie NA SAMYM DNIE (podobnie jak wielu europejskich krytyków) poczułem się tym obrazem neico rozczarowany. Tematyka tego thrillera połączonego z dramatem psychologicznym jest wielka, nośna i kontrowersyjna. Niestety wnioski jakie wyciągają z tego twórcy są rozczarowująco sztampowe i z góry przewidywalne.
NA SAMYM DNIE mogło być bardzo ambitnym thrillerem poruszającym rozliczne wątki moralne i poruszającym problem ciężkiej odpoowiedzialności jaka przychodzi wraz z macierzyństwem.
Po części- owszem- film dotyka owych wątków. Niestety zamiast skupiać się na warstwie filozoficzno-psychologicznej twórcy zbyt często popadają w nazbyt dramatyczny i sensacyjny ton.
Przez co NA SAMYM DNIE traci wiele na swej atrkacyjności i wiarygodności.

Spiętrzenie dramatów i problemów w tym filmie jest tak wielkie, że wręcz nieprawdopodobne. Do tego twórcy nie robią nić aby swój wątły (acz ambitny) scenariusz uwiarygodnić. Kuleją też psychologiczne podwaliny postaw zajmowanych przez niektórych filmowych bohaterów (patrz: naciągany i niestety nie do końca wiarygodny wątek nawróconego szantażysty z szczodrym sercem).

CZego przez 98 minut projekcji w tym filmie nie ma?! Jest wątek matki, która pragnie uratować syna przez zgubnym homoseksulanym związkiem. Jest wątek "zabójstwa" i tuszowania śladów jakiego matka dopuszcza się w imię miłości i poświęcenia dla własnego dorastającego syna. Jest wreszcie motyw szantażu, nawróconego szantażysty oraz emocjonalnego związku kata i ofiary. Wszystko to jest pozornie ciekawe i wciągające- tyle, że nie da się tego wiarygiodnie ukazać w jednym, krótkim filmie.

NA SAMYM DNIE do pewnego stopnią z początku wciąga widza, by z każdą następną minutą coraz bardziej dziwić i irytować.
Całość psuje słuszne, acz przewidywalne, banalne typowo hollywoodzkie zakończenie, które w wypadku tej produkcji jest zwyczajnym pójściem twórców na przysłowiową łatwiznę i zbyt gładkim zamknięciem tej dramatycznej historii.

To co jednak trzymało mie jak magnes przed ekranem to niewątpliwie (w większości) wyborne kreacje aktorskie. Tilda Swinton jest tu wręcz genialna i doskonale wcielą się w rolę zdesperowanej matki nastolatka. To właśnie dzięki jej kreacji gotowi jesteśmy nieco przymknąć oko na wszystkie mniej lub bardziej prawdopodbne zwroty akcji.
Świetny jest też młody Jonathan Tucker w jedenj ze swych pierwszych bardzo ciekawych ról. Całkiem nieźle wypadają tez Josh Lucas i Ramond J. Barry w drugoplanowych rólkach. Pewnym rozczarowaniem jest występ Gorana Visnjicia w roli nawróconego szantażysty bo nie dość, że jako aktor jest on do bólu drewniany to jeszcze przypadła mu w udzialne niezbyt dobrze napisana rola.

NA SAMYM DNIE to obraz, który niweątplwie należy docenić za spore ambicje jakie mieli jego twórcy oraz za poruszoną w tym filmie tematykę. Trudno jednak jest przymknąć oko na oczywsite fabularne mielizny oraz zmarnowane, sztampowe zakończenie.
Koronnym powodem dla którego jednak warto zobaczyć to dzieło to fantastyczne kreacje aktorskie Tildy Swinton i Jonathana Tuckera.