Zgadzam się w zupełności jeżeli chodzi o bardzo szybkie nawiązanie więzi pomiędzy Alkiem a Margaret. Wyszło to strasznie sztucznie. Można się jedynie domyślać, że miał on być może w przeszłości jakąś rodzine bo po monologu moralizatorskim Margaret, Alek w pół zdania urwał "czy uciekałaś kiedyś...". Pewnie na swój sposób można to traktować jako odniesienie do przeszłości. Ten monolog spowodował przemiane Alka i to było sztuczne. Kilka słów zmieniło go z bewzglednego zbira w uczuciowego pomocnika pokrzywdzonych. Zdecydowanie za szybko. Pewnie chodziło o kwestie budżetowe filmu i wątek przemiany został skrócony do niezbędnego minimum. Szkoda.

Nieee to nie tak. Ten film jest taki wrażliwy, równie dobrze mógłby go kręcić Dolan.
Właśnie to jest spoko, że są takie niedopowiedzenia, bo to nie było ważne.
Zobaczcie, że nic nie wiadomo o nim i można sobie dopowiedzieć, że faktycznie
miał kiedyś rodzinę i uciekł. Nie wiadomo z jakich powodów, ale po tej przemianie
można się domyślić, że żałuje.
Dlaczego za szybka przemiana? Po prostu niejednoznaczna postać. Widać, że nie był taki
bad ass od początku. Zgrywa cwaniaka, ale widać, że to misio.
Zobaczył postać zatroskanej mamusi i to przemówiło mu do rozsądku.

Jednak scena po wypadku była na maksa mdła i paździerzowa. Owszem w jakiś sposób spójna,
ale jednak przegięta.

PS Myślę, że tu chodziło o taki odwrócony syndrom sztokholmski ogólnie ;)