Zdecydowanie warto obejrzeć.
Jeśli ktoś lubi klimaty typu '28 dni później' czy filmy z motywem zombie/epidemii to ta produkcja z pewnością trafi w jego gusta.

Co mnie w tym filmie zajebiście irytowało?
Montaż. O ile fajne były ujęcia znane dotychczas z gier typu FPP/FPS to reszta psuła tylko klimat.
Ktoś zapyta 'jaka znowu reszta?' Otóż. Większość scen była nagrywana obiektywami tele, czyli lustrzanką z obiektywem powszechnie, choć błędnie nazywanym 'zoom' . Jak to wpłynęło destrukcyjnie na klimat filmu? Ano, w filmie mieliśmy ciągle wąski kąt widzenia, dużo zbliżeń, ujęć statycznych, dłuuugich scen, brak dynamiki w prowadzeniu kamery. I zaraz ktoś krzyknie 'ej, ja tam wole takie niż operatora z wrodzonym parkinsonem'. I nie mam na myśli produkcji typu 'footage'. Wiele kadrów szerokokątnych w filmie zdecydowanie lepiej zbudowało by klimat. Widz miał by wrażenie ogromu terenu, a przyznacie, że ten był dość duży. A tak mogliśmy podziwiać co najwyżej serie zbliżeń na facjatę głównego bohatera czy też jego kompanów.
Ostatnio spotkałem się z taką ilością ujęć tele w filmie 'Blue Valentine', ale pomimo ich liczby nie zdominowały one znacząco kadrów wide, pomijając fakt, że tam wpływały one pozytywnie na dramaturgie, ukazując mimikę i grymasy bohaterów, jakże ważne w tym gatunku jaki reprezentowały - melodramat.
Oglądając 'Open grave' czułem się jakbym patrzył na świat przez zaparowane szkiełka maski gazowej.
A może to celowy zabieg reżysera? Jeśli tak to był to duży ukłon do graczy FPS'ów.