primo- tak trudno sie domyslic, ze ocenianie było wyłączone w czerwcu,bo polska premiera to 27 listopada? chyba każdy myślący użytkownik tego serwisu wie, że filmweb włącza ocenianie filmu jak nabliżej premiery. secudno- jak mozna ocenic film na 1, bo sie nie potrafi zblizyc do bohatera? film moze byc odbierany roznie, ale na pewno nie zasluzyl na ocene 1. tercjo- w 2015 miało preiere setki filmow, niektorebardzo dobre, niektore zle. az trudno mi uwierzyc, ze akurat ten byl najwiekszym rozczarowaniem roku, ja mam 20 innych typow.

ale czemu od razu tak agresywnie? ja tylko napisałam, że największe rozczarowanie co nie oznacza najgorszy film (parę równie złych widziałam, to prawda, ale nie miałam wobec nich oczekiwań). Może to dlatego, że czytając, że to Boyhood w wersji dokumentalnej, że 14 lat... spodziewałam się czegoś więcej, a przede wszystkim bycia blisko człowieka a cały czas byłam daleko - zbyt wiele tła, za mało ludzkiej historii... a wybacz, bycie blisko bohatera jest dla mnie osobiście najważniejsze w filmie, nie tylko dokumentalnym...
a o ocenianie pytałam, bo miałam przerwę w korzystaniu z Filmwebu a wcześniej zawsze po krakowskim festiwalu mogłam ocenić film - poza tym teraz już można oceniać a nie było jeszcze premiery o której piszesz (chyba że była), więc dalej nie rozumiem od kiedy się ocenia (wydawało mi się, że od pierwszego pokazu w Polsce, na festiwalu również)... lepiej po prostu wyjaśnij mi mechanizmy Filmwebu skoro je dobrze znasz a nie rzucaj się jak ostatnio polski naród w dyskusji na każdy właściwie temat....

Moze trudno bylo ci sie zblizyc bo tez Jula nie dala do konca zblizyc sie do siebie. Byly momenty gdy sie otwierala ale nie bylo ich az tak duzo - taki widocznie byl zamysl rezyserki zeby pokazac to wielowymiarowo, nie ckliwie. Ukazala to co bylo wg niej najwazniejsze a kazdy ma inna optyke. Jak bylo powiedziane na poczatku filmu - ludzie mieszkajacy na wysypisku sa dumni i predzej wola umrzec niz sprawiac problem.

A ja czuję coś zupełnie odwrotnego. Może oglądałaś ten film bezmyślnie, ale ja odczułem nędzę tych ludzi i trud żywota Julii. Zrobił na mnie ogromne wrażenie.

Pani Hania mówiła, że Julka taka była. Skryta, malomowna (wolała słuchać), ciagle na uboczu, ale w jakiś sposób zadziorna. W przeciwieństwie do innych nie skarzyla sie na swoj los, wyróżnialo ja spośród dzieci na wysypisku.
Film nie jest o Julce jako takiej, a o przewrotnosci losu, wykorzystywaniu otrzymanych szans. Udowadnia, że nie ma sytuacji bez wyjścia, wszystko zależy od naszej determinacji. Jego przesłanie jest bardziej uniwersalne.
Trudno żeby był podobny do Boyhood, w końcu to dokument, a nie film fabularny ;)