A mnie zakończenie bardzo się podoba :) Może dlatego, że jestem kobietą ;) Poza tym padają tu te najważniejsze słowa, ładnie to spina całość klamrą. Ogólnie mój ulubiony film Żuławskiego, za którym nie przepadam (choć moim skromnym zdaniem to nie jedyny jego udany film, ale zdecydowanie najlepszy).

No film jest generalnie doskonały, ale samo zakończenie mogłoby być zwyczajnie nieco ciekawsze. Rownież
nie jestem fanem produktow pana Żuławskiego, za wyjątkiem właśnie tego filmu...

no dobra, niech będzie 10/10....

za krótki <br/>

Widzę, że nie jestem jedyny, który nie przepada za twórczością Pana Ż. i twierdzi, iż to jedyny udany film tego reżysera. Ale zapewne dlatego, że ja z kolei jestem fanem Pana Kinskiego. Dlatego też również uważam, że film ten traci trochę poziom pod koniec - akurat jak znika Kinski.

Co do Żuławskiego to fakt, to jego zdecydowanie najlepszy film, chociaż Diabeł też nie jest nieudany. Ten film jest wybitny właśnie dlatego, że udało mu się skompletować doskonałe towarzystwo i nie udało mu się zbytnio tego spieprzyć. Samo zakończenie coraz bardziej mi się podoba, jednak z tego co wiem, film jaki powstał jest dosyć mocno okrojoną wersją reżyserską, stąd pierwotna wersja zakonczenia pewnie też była płynniejsza. A swoją drogą cały czas się zastanawiam, kto zagrał w tym filmie najlepiej. Romy i Klaus byli jak zwykle doskonali, Fabio Testi, za pierwszym razem wydał mi się nieco drewniany, jednak później doszedłem do wniosku, że jego oszczędna gra i dobrze wpasowała się w całość. Ale czy to jednak nie Jaques Dutronc wypadł z nich wszystkich mimo wszystko najlepiej?

O ile dla Ciebie Testi początkowo wydawał się drewniany o tyle dla mnie Dutronc z początku był zbyt "ciapowaty". Jak usłyszałem, że grany przez niego Jacques Chevalier studiował medycynę od razu przewidziałem, że stanie się ofiarą całej tej sytuacjij i sposób w jaki się to nastąpi. Jednakże w porównaniu z innymi filmami Pana Ż., w których też udawało mu się zebrać niezłą obsadę (np.Adjani, Neill, Kaprisky, Karyo czy też Bielska, Seweryn albo Pszoniak z naszego podwórka), trójka: Romy, Klaus i Dutronc przyćmiewają kreacje w/w aktorów. Tak jak i " L' Important c'est d'aimer" przyćmiewa inne, histeryczne dokonania Pana Ż.