(możliwe małe spojlerowanie ;) )
Historia opowiadana jest w ciekawy sposób, film w żadnym momencie mnie nie znudził, a wręcz wciągał i skłaniał do myślenia. Czyli tak jak być powinno. Powiedziałbym nawet, że to obraz bardzo dobry, ale trochę zaniża tą ocenę naiwność bohaterów, nie tylko Anny, ale również Josepha, Boba i Eleonory. Do ich domu przyszedł dzieciak, powiedział jestem Sean i od tej pory cała inteligencka i w pewnym stopniu konserwatywna rodzina tańczy tak jak dziesięciolatek zagra. I o ile w ostateczności można zrozumieć, że dobre maniery rodziny długo nie pozwoliły porządnie sprać bachorowi tyłka, to już Klara, nie należąca do sztywnych wysokich sfer, mogła jak najbardziej to zrobić zamiast drobiazgowo tłumaczyć się przed nim ze swojego romansu. Oprócz tej naiwności w zasadzie wszystko na plus, realizacja, gra aktorska, a zwłaszcza muzyka. Daje filmowi ocenę 8/10.