W zasadzie ten film jest całkowicie pozbawiony sensu. Wydumana historia, która mogła mimo wszystko stać się zaczynem niezłego, refleksyjnego kina, tutaj jest pusta i prowadzi donikąd. Bardo francuski w stylu, pozbawiony jest jednak wyrafinowania, jakie towarzyszy produkcją znad Sekwany, przez co brakuje atmosfery, pozostaje jedynie niesmak. Tak naprawdę ten film nie powstał po to, żeby opowiedzieć jakąś historię, żeby przekazać jakąś myśl, lecz tylko i wyłącznie po to, żeby pokazać, jak dobrą aktorką jest Nicole Kidman. Dlatego też w filmie aż roi się od scen zupełnie niepotrzebnych, za to perfekcyjnie zagranych przez australijską aktorkę. Jednak o talencie Kidman nie potrzeba chyba nikogo przekonywać. Dlatego też ten film to po prostu strata całkowicie dobrej taśmy filmowej, a Kidman lepiej zrobiłaby grając w filmach, które rzeczywiście chcą coś opowiedzieć, niż w produkcjach czysto narcystycznych.