Muszę się całkowicie zgodzić z moją poprzedniczką. Fabuła leży i woła o pomstę do nieba, a gra aktorska nie pomaga w wytrwaniu do końca filmu. Wymęczyłam się, ale zrobiłam to tylko dla Han-seon Jo. Nie polecam tego filmu, a nawet proponuję zrezygnować. Główna bohaterka denerwowała mnie przez cały film. Już nie wspomnę o tym, że całkowicie nie rozumiem dlaczego dwaj główni bohaterowie się w niej zakochali. To jest dla mnie nie możliwe! Co do średniej, jest MOCNO zawyżona.

Absolutnie sie z wami NIE zgadzam. Bardzo skrytykowalyscie moj ulubiony koreanski film. Od niego wlasnie zaczela sie moja fascynacja poludniowokoreanska kinematografia. Przepiekny film o niespelnionej, nieszczesliwej, niemozliwej milosci. O samotnym chlopcu, ktory nie zaznal w zyciu szczescia rodzinnego. Wczesniej stracil matke, wychowywal go babcia, ktora rowniez odeszla. Co do aktorki i glownej roli kobiecej to wlasnie uwazam ze ona cudownie zagrala niesmiala, zagubiona w wielkim swiecie nastolatke, nie znajaca regul jakie panuja w duzym miescie. Nagle znalazla sie pomiedzy dwoma chlopcami, ktorzy z niewiadomych jej przyczyn walczyli ze soba o nia.A dlaczego obaj sie w niej zakochali? Taesung zakochal sie w tej malej dziewczynce z ktora bawil sie na plazy, we wspomnieniu, nostalgi za chyba najszczesliwszym dniem w jego zyciu. Co do Heawona to na poczatku byla to rywalizacji z jego wrogiem, a kiedys przyjacielem. Poza tym byl bozyszczem dziewczat, ktore calowaly ziemie po ktorej stapal a tu spotkal dziewczyne ktora nie zwraca na niego uwagi i nie wpatruje sie w niego maslanymi oczami. Ktory mezczyna bylby sie w stanie temu oprzec? Co do scen placzu to rzeczywiscie sa lekko przesadzone i moga denerwowac szczegolnie koncowka filmu ale na pewno nie scena w kuchni kiedy Taesung wyznaje Nunie ze ja kocha a po policzku splywa mu jedna lza. Co do bijatyk to ja ogadalam film juz kilkakrotnie i mimo ze na poczatku zupelnie dla mnie niezrozumiale, kino koreanskie jest specyficzne , to coraz bardziej wydaja mi sie uzasadnione. Jedna z pierwszych scen w pustym metrze kiedy nagle z dwoch stron wybiegaja bandy nastolatkow i zaczynaja regularna walke a Nuna kuca przestraszona zakrywajac glowe rekoma. To jakby preludium do tego co ja czeka, bardzo metaforyczna scena. Nie wiem jakie i ile koreanskich produkcji ogladalyscie, ja juz okolo 50 i w wiekszosci z nich sa sceny walk i placzu. To jakby znak rozpoznawczy i czesc skladowa: He was cool, Slonecznik, Old boy, Teakwondo zeby wymienic tylko kilka. Moze akurat obejrzalam ten film w takim momencie mojego zycia ze zrobil na mnie piorunujace wrazenie bo ja nawet nie potrzebuje go ogladac zeby sie wzruszyc. Wystarczy tylko ze przypominam sobie niektore sceny a lzy same staja mi w oczach. Polecam ten film kazdemu, zwlaszcza osobom ktore same przezyly zawod milosny. Najlepiej ogladac go w samotnosci i w ciemnym pokoju zeby sie wprowadzic w odpowiedni nastroj a jestem pewna ze film was nie zawiedzie i bedziecie ryczec czesciej od bohaterow.

" Nie wiem jakie i ile koreanskich produkcji ogladalyscie, ja juz okolo 50" - obejrzyj kolejne 100 tych bardziej ambitnych i wrócimy do dyskusji :)

Powiem tak, kino koreańskie jak dla mnie to dwa różne typy filmów. Pierwsze, te ckliwe bajeczki, z całym szacunkiem, odpowiednie dla nastolatek, które uporczywie szukają swojej prawdziwej miłości. Do tych pierwszych EWIDENTNIE można zaliczyć właśnie ten film. Też zaczynałam karierę z kinem koreańskim od tego rodzaju filmów i sądziłam, że cała Korea składa się właśnie z takich romansideł i bajeczek, do momentu kiedy obejrzałam film Kim ki-Duka "Pusty Dom". Wtedy uświadomiłam sobie, że po prostu kino koreańskie to też świetne, ambitne projekcje, ktore bądź co bądź mają swój klimat ;)

ale przecież nie mam nic złego kiedy obejrzymy sobie ckliwą bajeczkę, nie krytykujcie tego filmu tlyko dlatego że pojawiają się sceny walki czy główna bohaterka jest płaczliwa, motyw miłości romantycznej między rodzeństwem bardzo ciekawy, cąły czas myślałam że na koncu wyjdzie że tak naprawde nie są spokrewnieni, jednka okazało się że są prawdziwym rodzenstwem więc motyw uczucia romatycznego brata do siostry rodzonej jest bardzo kontrowersyjny, temat ma na pewno duży potencjał - być może nie do konca wykorzystany w tym filmie

Hehe :) Z jednej strony irytujący, a z drugiej intrygujący...odrobinę, szybki bieg wydarzeń nie pozwolił na przesuwanie minut do przodu, człowiek nie wiedział o co teraz kaman... I jak to się w ogóle skończyło? Seriously, próbowałam ogarnąć tą ostatnią scenę filmu... ale ciężko się połapać. Do połowy filmu oglądałam przyzwoicie, bez przesuwania. Główna bohaterka gra dobrze, w każdym razie nie ma się czemu przyczepić mając na uwadze niektóre japońskie, nowsze produkcje.