nie wiem jak bym go oglądał te 42 lata temu kiedy film wszedł do kin, dzisiaj na wszystkie stare
filmy patrze z sentymentem i takim uczuciem że chciał bym poczuć to na własnej skórze, tamte
czasy wydają mi się lepsze, prostrze, bezpodziałowe, dzisiaj mamy jeden wielki wyścig
szczórów z finansową elitą na czele społeczeństwa. Co do samego filmu to świetnie pokazuję
Warszawę, miasto w którym mieszkam dzisiaj już nie ma tego uroku i chyba jak każde inne
zatraciło go w świecie najnowocześniejszych technologii, surowych wielkich biurowców albo
reklamowych neonów prywatnych przedsiębiorców. Myślę że tytuł samego filmu jak i jego
fabuła jest niebagatelna w swojej prostocie, do dziś wielu pewnie powie że nie lubi
poniedziałku mimo to jest to jedyny tego typu film jaki znam, zwykłe życie ówczesnych
Warszawiaków może być nudne dla dzisiejszych "gimbusów" wychowanych już na kulturze
amerykańskiej i zachodniej, dlatego dla mnie inne życie mojego miasta w czasie, który na
zawsze zapisze się w hisorii, będzie dla mnie miłe w oglądaniu