Jak odebraliście zakończenie? Ja widzę trzy podstawowe możliwości.

1) Augusto jest draniem do samego końca i to staje się przyczyną jego upadku. Chce zagarnąć całą kasę dla siebie, stąd bajka o sumieniu i córce. Ponosi karę, więc można powiedzieć, że to zakończenie moralizatorskie.

2) Augusto zatrzymuje pieniądze, ale robi to w rzeczywistości dla córki. Wtedy zakończenie staje się bardziej dramatyczne (co paradoksalne, Fellini sprawia, że współczujemy draniowi).

3) Augusto pod wpływem rozmowy z kaleką przechodzi prawdziwą przemianę i zostawia jej pieniądze. Pieniądze, które znajdują u niego koledzy mogły być jego, tak jak twierdził (kiedy by zdołał je upchać w skarpecie?). Oznaczałoby, że pierwszy jego przejaw dobroci w życiu doprowadza go do śmierci. Zakończenie nie tyle tragiczne, co wręcz egzystencjonalne w tym sensie, że pokazuje bezsens i obojętność wszechświata.

Być może nie dość uważnie oglądałem i coś przeoczyłem, a zakończenie jest jasne. Oczywiście może też miało być wieloznaczne.