To jedyny prawdziwy anty-western jaki widziałem: Uczciwi ludzie są coraz bardziej osaczani przez chciwego potentata i jego bandę. Im władza nie pomoże. To raczej po stronie "złego" stoi szeryf ze zgrają swoich zastępców. Z narastającego zagrożenia wynika modlitwa dziewczynki o mściciela. I on się pojawia, a później ratuje poszukiwaczy. Tyle, że jego walki nie mają w sobie nic specjalnie pociągającego: Zwykła nawalanka bez wielkich efektów i pozbawiona krzty romantyzmu. Dookoła zaś ponure, surowe krajobrazy. Gdzież tam im do szerokich, "pocztówkowych" widoków na Monumet Walley z filmów Forda! Podobnie i zdjęcia są surowe, naturalistyczne, nieefektowne. Żadnych ozdobników! Jest to jednocześnie film mistyczny: W pewnym momencie oczy "pastora" zaczynają świecić jak oczy wilka. Kim jest główny bohater? Raczej nie człowiekiem. Nocami coś, niczym Banshee (zły duch z angielskich legend wieszczący śmierć) go woła, ale nie po imieniu... Na koniec jeździec odchodzi, ale nie na tle wspaniałego zachodu słońca, tylko na tle śnieżycy... Film dziwny, naładowany aluzjami (na przykład od Apokalipsy św. Jana) i cytatami które inteligentnie zostały "przycięte" do koncepcji reżysera. Daje do myślenia...