Leïla i Damien bardzo się kochają. Mężczyzna żyje w rytmie swojej choroby od epizodów maniakalnych do zapadania się. Leïla podąża za nim. Przychodzi jednak moment, kiedy nie jest już w stanie pogodzić bycia kochanką, żoną, matką i pielęgniarką. Choroba zaczyna zajmować w ich relacji tyle miejsca, że nie starcza go na nic innego. Romantyczna relacja pryska jak bańka mydlana. Jedno z nich wydaje się nieobecne w związku, a drugie w niego nadmiernie inwestuje. Co robimy, kiedy ta druga osoba nie jest tym, kim wydawało się nam, że jest? Kończymy relację czy właśnie dopiero zaczynamy?

Damien (Damien Bonnard) to odnoszący sukcesy artystą, który żonaty jest z restauratorką mebli Leïlą (Leïla Bekhti). Para dzieli swoją niekonwencjonalną, artystyczną egzystencję z synem, Amine’em, który uwielbia szalone wybryki swojego impulsywnego ojca. Prawda jest jednak taka, że Damien jest dwubiegunowy, a Leïla zaczęła rozpoznawać w jego nieobliczalnym zachowaniu początek epizodu maniakalnego. Po pobycie na oddziale psychiatrycznym w szpitalu następuje powolny powrót do rzeczywistości. Wszystko do czasu, gdy cykl się nie powtórzy, a zaufanie i miłość zostaną wystawione na kolejną próbę.