O, tak.

W sumie większość niemych filmów nie zachwyca fabułą. Kręcono takie filmy, na jakie pozwalała technika. Ten jednak jest wyjątkowo rozbudowany. Prowadzenie równocześnie czterech historii, było niezwykle nowatorskie i, podobno, dla większości ówczesnych widzów za trudne w odbiorze.
Zapraszam na:
1001filmow.blox.pl

uważam film za dobry technicznie i jak na początki kina, kiedy puszczano tylko szeleszczące liście i pociągi to fabułę ma niezłą. Metaforyczność i motyw 'pomocy w ostatniej chwili' - tego wcześniej w kinie nie było. Trzeba pamiętać że nie wolno patrzeć na filmy nieme i ogólnie filmy tamtych lat z naszej współczesnej perspektywy gdzie mamy Gwiezdne Wojny, Avatara itd. Wtedy nawet o tym nie myślano. Fim na tamte czasy był nowatorski i wprowadził wiele technik montażowych i za to trzeba go cenić.

"puszczano tylko szeleszczące liście i pociągi " - w okolicach "Nietolerancji" takich rzeczy już nie było, bez przesady, nie wrzucajmy do jednego worka filmu z 1916 i rzeczy z przełomu wieków.
motyw 'pomocy w ostatniej chwili' - oj, był i to wiele razy, choćby u samego Griffitha w jego wcześniejszych filmach.

zwraca się uwagę na to, że to on w najdoskonalszej formie zrealizował ten mechanizm :) A dwa, że prawda, już ich nie było, ale wtedy 20 lat dla kina to nie było te same 20 lat co teraz. Ale sam fakt 3 godzinnego kina narracyjnego dla Ameryki (bo Włosi mieli przecież wcześniej) to był krok milowy w rozwoju kina. Pewnie, że to nie jest tak że byli Lumierowie i nagle Griffith ale to co napisałam (na dodatek 2 lata temu ;) ) to był tylko pewien skrót myślowy. Chodziło mi o to, że od samego wynalazku kina i potem filmów Meliesa nikt nie zrobił dla kina amerykańskiego tyle co Griffith.

"wtedy 20 lat dla kina to nie było te same 20 lat co teraz" - wtedy to było jeszcze więcej :).
A że Griffith motyw ten udoskonalił to sprawa bezdyskusyjna, napisałaś tylko, że przed "Nietolerancją" tego nie było, więc tylko do tego się odniosłem.
Co do reszty w pełni się zgadzam :).

ja właśnie myślę, że jeśli chodzi o techniczne możliwości, to teraz pędzimy jak burza :) wtedy głównie udoskonalano taśmę - jak mi się wydaje i z tego co pamiętam jak czytałam, choć mogę się mylić ;) ale na poziomie narracyjnym wiele się nie zmieniało tak jak dzisiaj ;) Tak napisałam i przyznaje się do pewnego uogólnienia, ale jak mówię, pisałam to dwa lata temu więc jestem teraz o dwa lata mądrzejsza :D ale prawda, że to uchybienie z mojej strony :)

ps. nick masz super! :D

Niby pędzimy, ale z drugiej strony trochę nie mogę się zgodzić (eh, wiem, że się nieco czepiam:). Ostatnio zrobiłem sobie powtórkę z najważniejszych dokonań pradziejów kina w układzie chronologicznym i akurat siedzę w 1919 roku i zmiany, jakie zachodzą, zwłaszcza w zakresie narracji, między pierwszymi dokonaniami, a tymi z 1919 właśnie są kolosalne - większe, niż na przestrzeni ostatnich 20 lat. Dla przykładu - taka "Noc zemsty" Christensena z 1916 roku to narracyjnie kino niemal współczesne (!), a między taką "Cabirią" a dwoma kolosami Griffitha też jest epokowy skok narracyjny (od ilustrowania scenowego komiksowej fabuły po pełne spectrum narracyjne mocno już skomplikowanej fabuły).
Pozdrawiam!

ok, aż tak dokładnie nikt mnie tego nie uczył, muszę wrócić do wielkiego tomu "Kino nieme", się doedukować ;)

A to świetna lektura uzupełniająca oglądanie filmów :)