Zgadzam się z pierwszym zdaniem i z oceną.
Natomiast zastanawia mnie to " a oczekujemy czegoś więcej " - mam nadzieję, że omyłkowo piszesz w swoim imieniu w liczbie mnogiej i nie ogarnęło Cię szaleństwo po seansie tego filmu.

Stosuje sie czasem takie retoryczne chwyty, pisze się jakby w imieniu zbiorowości, widzów - tu występuję w imieniu współczesnych widzów, znając przecież ich (nasze) wyrobienie kinem kształtującym się już ok.123 lata.

Wiesz ja czasem żartuję...pewnie w dość niewyszukany sposób.
Ja zawsze piszę w swoim imieniu. Każdy ma inaczej.

Dostrzegłem humor w przypuszczeniu, że ogarnęło mnie szaleństwo po tym filmie, ale też dostrzegłem autentyczne zapytanie - więc odpowiedziałem, przywyczajony, że mnie coraz częściej ktoś poprawia, a tłumaczę to różnicą pokoleniową, bo kiedys czytano więcej książek i nawet w języku zwykłych absolwentów liceów, techników, zawodówek funkcjonowała bogatsza gama słów, sformułowań, form retorycznych niż dziś, kiedy mamy do czynienia z tekstami na ogół zaledwie 20-letnimi (ten krótki okres internetu...). Lektury, przed którymi bronią się dziś uczniowie, dopełniały wąski zasób polszczyzny współczesnej formami dawniejszymi, prawidłowymi i dziś, a również rozmaitymi formami np.retorycznymi (np.pamiętam wrażenie po lekturze biblijnego Izajasza: "Kto by nam poszedł"). Mnie, jak napisałem, coraz częściej ktoś prostuje, poprawia, np. rzekomo forma "otwarłem" jest niepoprawna - poprawna jest, lecz częściej kiedyś używana, dziś używa się raczej" otworzyłem".