Leon Narbey opowiada o życiu chińskich górników na złotonośnych polach Otago w XIX wieku. Koncentruje się na losach dwóch mężczyzn z dwóch różnych pokoleń - bohaterowie poszukują złota w nieprzyjaznym wąwozie na pustynnej, pozbawionej wody Wyspie Południowej. Film pokazuje ich mozolną, pochłaniającą każdą chwilę pracę, uczucia towarzyszące wygnaniu z ojczyzny i cały ciężar emigranckiego życia w Nowej Zelandii. Po dziesiątkach lat bezowocnych poszukiwań bohaterowie odkrywają niewielką żyłę złota, dzięki której będą mogli opłacić podróż do domu. Wydaje się, że ich wysiłek w końcu doczeka się nagrody. Jednak splot niefortunnych wydarzeń sprawia, że szczęśliwe zakończenie staje się niemożliwe.

Jest rok 1895. Dwóch biednych chińskich górników w kopalni złota w Otago marzy o powrocie do domu, gdzie przed laty zostawili swoje żony wraz z dziećmi. Pomimo, iż gorączka się złota się skończyła, pewnego dnia znajdują wystarczająco dużo złota by spłacić długi i wrócić do Chin. Jednak jeden z nich - Chan - zaślepiony bogactwem na chwilę porzuca to marzenie...