Silną składową filmu jest montaż, filmowanie rozmów wewnątrz powozu/karety może imponować. Sporo obyczajowych detali nienachalnie wplecionych w samą intrygę. Za to ciąży nadmiar dialogu nawet jeśli podawany jest przez aktorów powszechnie uznanych.
Myślę też, że jest za długi, oglądanie go w upalne popołudnie w nieklimatyzowanym pomieszczeniu nie kończy się pełną satysfakcją widza, które to spostrzeżenie samo w sobie będąc trywialnym, zawiera jednak sugestię o staranniejszym wyborze miejsca i czasu na spotkanie z filmem Ettore Scola. Good night and good luck, esforty.
5/10

Silną składową filmu jest wszystko -- począwszy od momentu historycznego i tematu, poprzez postaci i dialogi, dalej -- aktorstwo, a skończywszy, dla domknięcia najmocniejszym chyba elementem, na scenografii i odtworzeniu realiów epoki. Dorzucić jeszcze trzeba to, co Ty uważasz za słabość tego obrazu, a mianowicie fakt, że nie próbuje on stawać na uszach, żeby z filmu kostiumowego robić thriller czy kino przygodowe. Fabuła jest wystarczająco ciekawa, a postaci barwne i atrakcyjne -- pościgów i pojedynków wcale tu nie trzeba.

Z całym szacunkiem, ale żeby wystawiać przeciętną ocenę filmowi wyjątkowemu i technicznie opierającemu się o granice perfekcji tylko dlatego, że się go oglądało w niesprzyjających warunkach, to jest po prostu niepoważne.

Czy ja się domagałem, w swej wypowiedzi, żeby to co oglądam przerodziło się w Kino przygody?
Czy nie zaznaczyłem, że opis miejsca i czasu spotkania, mego z dokonaniem p.Ettore, jest trywialnym wtrętem, jako takim?
Czy poddałem w wątpliwość kwalifikacje aktorskie obsady?
Chociaż aktorzy, którzy zagrali w filmie, zaistnieli bardziej spektakularnie, według mnie, w innych, co najmniej kilku, dokonaniach. Podkreślam to <według mnie> bo to jednak sprawa subiektywna.
Doceniam montaż bo jest sprawny i w pewnym sensie intrygujący, arytmiczny, o ile pamiętam. I, być może, doceniłbym bardziej cały film, gdybym nie zachłysnął się wcześniej inscenizowaniu scen dialogowych by Tarantino.
Tym niemniej nie odbieram, nikomu, doznawania większej satysfakcji, niż moja, przy spotkaniu z filmem "Noc w Varennes". Ukłony, esforty.

Przepraszam, rzeczywiście mnie trochę poniosło. Nie chciałem flame'ować. Każdy ma prawo do swojego zdania, gustu, itp. Obstaję jednak przy opinii, że ocena 5, która, jakiegokolwiek systemu wartościowania i ustalenia skali by nie przyjąć, jest oceną co najwyżej umiarkowanie pozytywną, jest krzywdząca. W swoim gatunku, tzn. w gatunku filmu historycznego/kostiumowego, ten obraz jest, moim zdaniem, absolutnie wybitny. Przede wszystkim ze względu na pieczołowitość i naturalność odtworzenia realiów -- strojów wnętrz, ale także życia codziennego w oberży, sposobu podróżowania, zachowań towarzyskich. Na tle wielu dzisiejszych produkcji, których bohaterowie myślą i zachowują się tak współcześnie (w stosunku do nas), że aż zęby bolą, ten film już choćby z tego względu zachwyca.
A przecież poza tym przedstawia ciekawą opowieść, zbudowaną wokół intrygującego, nie wszystkim znanego wydarzenia.
Walory techniczne, walorami technicznymi -- tym większą mają wartość, im bardziej przyczyniają się do stworzenia całości dzieła i nadania mu stylu i charakteru, jakiego wymaga. Tutaj wszystkie odrębne zalety filmu właśnie w ten sposób współgrają.
A Tarantino robi, moim zdaniem, głupie filmy o niczym. Pulp Fiction było ekstra. Ale niestety zamurował się w tej stylistyce i tylko brnie coraz dalej w krew i obscenę, i coraz siermiężniejsze mu z tego wychodzą produkty.

Pozdrawiam! :)