O sile obrazu Antonioniego stanowi wszystko to, co najbardziej mogłoby do niego zrazić. Zlepek wydarzeń zamkniętych w mniej niż dobie, dominacja "ruchomych obrazów", jedynymi fajerwerkami są niewielkie rakiety wystrzelone na łące, jedynymi barwami czerń, biel i wszechobecna szarość miasta, w którym pozornie niczego nikomu nie powinno brakować. więcej