20 lat wcześniej w "Straconej nocy" (1973) Olgierd Łukaszewicz grał Jana... Kisielewskiego grał Zapasiewicz.

inną ekranizację tego samego opowiadania. W tamtej bohaterowie byli cyniczni i nadęci, jednakże tutaj mamy obraz wysmakowany, wręcz poetycki, zdecydowanie blizszy moim oczekiwaniom.

Świetny klimat. Nieśpieszny i przez większość filmu melancholijny.
Wątki filozoficzno-egzystencjalne. Nutka surrealizmu. Ogląda się trochę jak teatr telewizji.

czyli opowiadanie Jarosława Iwaszkiewicza na ekranie. Czym zaskoczą pisarza domownicy i co przyniesie noc. Czy będzie straconą, nieprzespaną, przegadaną?...

Sam smak.
Film smętny, ale dobry.