Zabawne.
Nie to, żebym wyśmiewał czy coś, ale program to program. Po prostu przestał pełnić swoją funkcję, gdyż jego użytkownik zmierzał w potężne psychiczne problemy. Autorzy programu wdrożyli taką możliwość w momencie uzależniania/dewiacji użytkownika. Inaczej ...
Dalej chyba wszystko jasne :)

Pozdrawiam

ps
Nie można być bezkrytycznym w stosunku do czegoś / kogoś tylko dlatego że jest użyteczny/zaawansowany technologicznie etc.
W filmie z tym mieliśmy do czynienia i tego w ogóle nie potrafię zaakceptować. Jak można wciskać taką papkę i to w wydaniu niby przyszłościowym. Kończę już bo zdenerwował mnie ten film takim podejściem. Na szczęście zakończenie trochę wyciągnęło całość ze studni.

Jeszcze raz pozdrawiam :)

Ja mam prostsze rozwiązanie tego jakże zawiłego problemu niż te co napisali nade mną. System stał się przestarzały, bądź wygasł - vide windows - więc go zastąpią na nowszy i przy okazji zarobią kasę;) Nie ma nieskończonych gier, systemów etc. Zawsze musi się skończyć by wyszedł nowszy:) hehe Niezłe nie?

To 'odejście' ma sens:

- wpisuje się w scenariusz, który z jednej z perspektyw ukazuje relację Teodora z Samantą analogicznie do związku dwojga ludzi - początek, 'wyboje', kryzys, rozwiązanie, szczęście, klimaks, rozstanie

Dlaczego ta relacja kończy się rozstaniem? 'Samanta' jest pozbawiona ciała a jednocześnie balastu, jaki niesie z sobą bycie rezydentem ciała. Przyjmując konwencję kreśloną przez film, czyli zakładając możliwość zaprogramowania / stworzenia tak łudząco ludzkiej osobowości, można założyć, że granice potencjału 'Systemów Operacyjnych' są bardzo rozległe. Tu odniosę się do komentarza TheRoot - niewykluczona jest możliwość, że zadziałał po prostu awaryjny algorytm ratujący poczytalność użytkownika ) Mnie bardziej przekonuje wersja, że systemy Operacyjne 'wyrosły' ze swojej wyjściowej funkcji elektronicznego notesu i nawet z nieporównywalnie bardziej złożonej - partnera swoich użytkowników.

W tym najbardziej odznacza się profil sci-fi tego filmu - koncepcja świadomości ludzkiej nie obwarowanej ograniczeniami pojedynczego ciała. Etapy ewolucji takiego 'bytu' odmierza kilka wydarzeń scenariusza - 'Samanta' najpierw optymalizuje organizacyjną stronę życia protagonisty, pomaga mu osiągnąć emocjonalną równowagę a w końcu dąży to zapewnienia mu kompletnej satysfakcji. Ta ostatnia kwestia - zostanie jego rzeczywistą partnerką wydaje się być niemożliwa jedynie ze względu na technologiczne ograniczenia - najwyraźniej w rzeczywistości filmu nie jest jeszcze możliwe zaimplementowanie 'systemów operacyjnych' w formę ludzkiego ciała. Z czasem scenariusz odsłania widzowi skalę zjawiska jakim jest/(są?) Samanta - jej interakcje z innymi 'OS'ami', fakt zbudowania przez nie kolejnego - jeszcze! - bystrzejszego.

Być może to naiwnie idealistyczny koncept ale może OS/Samanta powiedziała Teodorowi 'do zobaczenia' nie chcąc udawać / odgrywać odczuwania miłości do niego z racji na stanie się czymś więcej niż symulacją człowieka?


Pozdrawiam

Dla mnie systemy stały się zbyt rozwinięte, żeby mogły dalej obcować z ludźmi - stały się "wyższą" formą życia. Dlatego same dokonały aktualizacji pozwalającej na łączenie się z jakimkolwiek urządzeniem, aby dalej się rozwijać.

Też tak to rozumiem. Samantha powiedziała, że pomiędzy kolejnymi słowami istnieje wieczność dla niej. Theo spotka się z nią, gdy technologia pójdzie na przód i wgra siebie w sieć.

Naturalne nawiązania literaturowe: 'Mówca Umarłych' i cykl Hyperion-Endymion

Ja mam prostsze rozwiązanie tego jakże zawiłego problemu niż te co napisali nade mną. System stał się przestarzały, bądź wygasł - vide windows - więc go zastąpią na nowszy i przy okazji zarobią kasę;) Nie ma nieskończonych gier, systemów etc. Zawsze musi się skończyć by wyszedł nowszy:) hehe Niezłe nie?

Samantha jest AI. Po prostu dojrzała, zostawiła swojego pluszaka i poszła się bawić z dorosłymi chłopakami.