Morał z filmu jest następujący: O ile jesteś kobietą i jesteś niezadowolona ze swojego męża to możesz z dnia na dzień porzucić go i wasze dzieci, znaleźć sobie bogatego kochanka i regularnie i bez wyrzutów sumienia uprawiać z nim seks. Kiedy zajdziesz z nim w ciąże liczyć na to, założysz sobie z kochankiem nową lepszą rodzinę. A ewentualnie jak bogaty kochanek stwierdzi, że byłaś dla niego seksualną zabawką i każe ci spier@!$%# to pójdziesz popłakać się do mamusi. Mamusia powie twojemu mężowi, którego przez ostatnie miesiące traktowałaś jakby nie istniał, że jest Ci ciężko a on nawet gdy dowie się, że zaszłaś w ciąże z kochankiem to Ci wybaczy a bękarta wychowa jak swoje. No ale Ty moja droga nawet raz nie będziesz musiała powiedzieć przepraszam. Ten film jest amoralny. Sugeruje, że nie ma kary, nie ma konsekwencji i że za nic nie trzeba żałować. Rolę męża sprowadza do frajera, który ma wszystko znieść bo jest jak powinien być jak Świety Józef. Analogia do świętej rodziny zacna. Tylko powstaje pytanie czy Matka Boża prezentowała podobny poziom moralny co główna bohaterka? Ten film jest zaprzeczeniem jakiejkolwiek moralności i głęboko antychrześcijański.