W recnzji przeczytać można że 1: "Ciągle rozwijająca się intryga jest zaletą "Osaczonego", o ile nie oglądamy go zmęczeni po całym tygodniu pracy. Wtedy wątki mogą się lekko poplątać - kto jest kim, czyim dzieckiem, księgowym, przełożonym, dobrym, złym" ręce mi opadają jak coś takiego czytam przecież musiałby to ogladać jakiś skretyniały blokers zeby sie pogubic w tym filmie. Kto jest dobry a kto zły??? Człowieku czy aby napewno oglądałeś ten sam film?
2: "W odróżnieniu od innych filmów akcji-strzelanek, typu zabili go i uciekł, w "Osaczonym" pojawiają się elementy psychologiczno-dramatyczne."
Faktycznie jest tu ich bez liku aż dziw że film ten nie jest z gatunku psychologicznych. Bo w ilu filmach mamy policjanta po przejściach, który przezywa cięzkie chwile i woli odpoczac sobie prowadzac nudne życie. No w ilu? Tylko z 10? Może w 15? No ale to tego schematu nigdy za wiele.
3: "Pojawia się i jego Wenus - zakładniczka Jennifer (Horn), córka Smitha. Ich więź to syndrom sztokholmski au rebours..." Faktycznie spedził z nią może z godzinę i już się w niej zakochał. Ok to moge zrozumieć bo to socjopata i psychopata i nigdy do końca nie wiadomo kim są i myslą szczególnie jesli weznie się pod uwagę takie uczucia jak miłość. Ale że Jennifer go pokochała? To tylko uśwaiadcza mnie w przekonaniu że wszystkie nastolatki są tępe. Choć nie chce w to uwierzyć. Fabuła jest zdecydowanie tępa i denna. Gra aktorska jest kiepska.
4: "Widać, że aktorzy dostroili się do dramatycznego charakteru filmu. Bruce Willis udowodnił, że umie grać nie tylko wesołka ("I kto to mówi"), wesołkowatego zabijakę ("Jak ugryźć 10 milionów") czy ponurego oficera w niewoli ("Wojna Harta"). Jego rola jest dojrzała, głębsza. W końcu można mu uwierzyć." Powiem jedynie :D. Nic godnego polecenia w tym filmie nie widze, no może jedynie nawiązanie do 3 częsci OBCEGO i wentylacji.