Tak zapytam, są jakieś horrory, które uważasz za dobre? Jestem ciekawa, bo rzadko spotyka się takie, które są wysoko oceniane i jednocześnie nadal są horrorami. To dla mnie gatunek, który z zasady ma mocno oddziaływać na emocje (a raczej żołądek) widza, bez głębszej treści, ale zdaje się, że od każdej reguły są wyjątki, sama znam parę, ale jestem ciekawa nowych propozycji...

Proszę bardzo :) - Lśnienie, Egzorcysta, Omen, Dziecko Rosemary, Dziewiąte wrota, The ring, Krzyk, Blair Witch project, The thing, Alien i parę innych.
To tylko kilka które przyszły mi do głowy na gorąco. Pewno po głębszym zastanowieniu znalazłabym jeszcze kilka.
Kolejność oczywiście jest całkowicie przypadkowa.
Co do żołądka czyli tzw emocji - jeśli nawet przyjmiesz tego typu założenie, to film o którym mówimy, tego założenia też niestety nie spełnia. Choć może to bardziej zależy od wrażliwości żołądka. Mojego wszakże, nie ruszył wcale :)

Podsmażane ręce na stole, upieczone twarze, pręty w oku, czy ciało zmiażdżone szybą wydają mi się po prostu niesmaczne. Gorsza sprawa to dla mnie np. mutanty jedzące ludzie narządy. Zresztą w niektórych horrorach już sama tajemniczość, która atakuje wyobraźnię, budzi we mnie dyskomfort - strach przed tym, co może się stać, empatia dla bohatera, który może mieć przesrane. "Dziewiąte wrota" nie podobały mi się, ale właśnie przymierzam się do obejrzenia "Dziecka Rosemary" i jestem na etapie czytania "Lśnienia" Stephena Kinga. Dzięki za tytuły ;)
A jeszcze powracając do żołądka - to nie tylko tanie horrory tak na mnie działają, lecz również jedne z moich ulubionych filmów, jak fragmenty "Kill Bill'a", czy "Wściekłych psów" ;)

No właśnie element zaskoczenia i jak to określiłaś tajemniczość, to coś nie do przecenienia w dobrym horrorze. W Alienie przez długi czas nie wiadomo z czym bohater ma do czynienia. A jak już się pojawia, to tylko w mignięciach i z całkowitego zaskoczenia. Później jak objawia się widzowi w całości, okazuje się że jest to stwór bez oczu. Łaaaał genialne rozwiązanie!!!! Jak mierzyć się z czymś co nie ma oczu...? Właśnie takie smaczki wg mnie w horrorach decydują o ich wielkości i tego czy otrzymują miano kultowych. I naprawdę aby uznać go za taki, nie wystarczy kawał ręki rzucony na stół. Trzeba znaleźć nową wartość a nie zwiększyć ilość członków poszatkowanych czy ilość krwi.
Wiesz, Dziewiątych wrót nie pokochałam od razu. Uwielbiam klimat w nich stworzony i zagadkę, którą trzeba rozwiązać przy pomocy kilku książek (nie będę zdradzała fabuły).
Z ostatnich, całkiem niezłych polecam Sinister. Pobałam się na nim całkiem nieźle, podobnie jak na Paranormal activity i Rec :)
Miłęgo oglądania. Ja uwielbiam horrory... pod warunkiem że rzeczywiście straszą ;)

Słusznie stwierdzone ;) Ja nigdy nie przepadałam za horrorami pod postacią filmu - zwykle negatywnie działają na moją wyobraźnię, obraz zbyt atakuje, co innego z książkami, gdzie obraz tworzy się tylko w mojej głowie, przy tych bardziej lubię się pobać, to zresztą bezpieczniejsza wersja dla "delikatnych" psychicznie ;)