W sumie nie wiem, czemu odrzucono mój opis, więc krótko o fabule:
Nojima i Nanao mieszkają obok siebie, ich mieszkania dzieli cieńka ściana. Oboje zawsze się mijają, nigdy nie widzieli swoich twarzy, ale codziennie słyszą dźwięki codziennego życia wydobywające się zza ściany i przez nie są sobie coraz bliżsi. Oboje planują wyjechać. Czy zdążą się spotkać?

I tyle, więcej pisać nie trzeba. Fajny pozytywny romansik, polecam!

Bardzo miła niespodzianka, zwłaszcza, że tego reżysera nie znałem. Jakaś część sukcesu tego filmu to na pewno ciekawe kreacje. Zdecydowanie jest to moja ulubiona rola Kumiko Aso. Junichi Okada i Mitsuki Tanimura też sympatyczni (nawiasem mówiąc oglądałem tylko dla Tanimury, oglądam z nią wszystkie filmy jak leci). Również polecam

Masz na myśli koreański Keulraesik:)? A w czym ten film jest podobny, bo przyznam, ze mnie zaskoczyles z tym porównaniem ???

To było 4 lata temu, już sam nie pamiętam :P. Pewnie chodziło mi o samą narrację, bo historie oczywiście zupełnie inne, ale już sam nie wiem ;).