Grant może i był starszy od Stewarta, ale miał w sobie chłopięcy wdzięk, lekkość, której brakło Stewartowi. Stewart był bardziej poważny, filozoficzny. Nie chodzi o to, że to źle, ale do lekkiej, przygodowej konwencji 'Północ - północny zachód' raczej by nie pasował. Wystarczy porównać ten film z 'Człowiekiem, który wiedział za dużo' czy właśnie 'Zawrotem głowy'. Na dobrą sprawę nawet humorystycznym 'Oknie na podwórze' Stewart zagrał z typową dla siebie poczciwością, bo coś takiego miała w sobie twarz tego aktora. Natomiast Grant był bardziej w typie everymana, lekkoducha, nie dziwię się, że to jego twórcy filmowego Bonda chcieli obsadzić jako agenta 007.

Też tak uważam. Grant do końca zachował swoje predyspozycje komediowe. Stewart miał je na początku kariery, ale moim zdaniem dość szybko zaczął je tracić (oczywiście wpływ na to mogły mieć role w jakich go obsadzano).
Swoją drogą ciekawe czy prywatnie, występy u Hitcha, traktowali jako rywalizację.
U mnie obydwaj mają równy wkład w jego filmografię i to idealnie równy, jeśli miałbym subiektywnie oceniać ich filmy.

Arcydzieła, jedne z moich ulubionych filmów:
Grant: Podejrzenie
Stewart: Okno na podwórze

Bardzo dobre, do których lubię czasem wracać:
Grant: Północ północny zachód
Stewart: Lina

Dobre, nie wgniotły mnie w fotel ale patrzało się przyjemnie:
Grant: Osławiona
Stewart: Zawrót głowy

Średnie, niestety rozczarowałem się
Grant: Złodziej w hotelu
Stewart: Człowiek, który wiedział za dużo